Piotr Anderszewski

Piotr Anderszewski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1969
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka klasyczna

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Piotr Anderszewski (ur. 4 kwietnia 1969 w Warszawie) – pianista polsko-węgierskiego pochodzenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W okresie szkolnym był stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci[1]. Studiował w konserwatoriach w Lyonie i Strasburgu, w Akademii Muzycznej w Warszawie, na University of Southern California w Los Angeles. Doskonalił swe umiejętności na kursach mistrzowskich u pianistów takich jak: Murray Perahia, Fu Cong i Leon Fleisher.

W maju 2010 wziął udział w cyklu koncertów „Szymanowski Focus” razem z sopranistką Iwoną Sobotką i skrzypkiem Henningiem Kraggerudem. Anderszewski wystąpił tam nie tylko w roli pianisty, ale też kuratora tych koncertów. Solistom towarzyszył Belcea Quartet, a w programie – obok utworów Szymanowskiego – znalazły się również kompozycje Bartóka i Janáčka. Koncerty odbyły się w Wigmore Hall w Londynie i Carnegie Hall w Nowym Jorku[2][3].

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2014: Bach – English suites 1, 3 & 5 2014
  • 2010: Schumann – Humoreske Op. 20, Studien für den Pedalflügel Op. 56, Gesänge der Frühe Op. 133
  • 2009: Piotr Anderszewski at Carnegie Hall – Bach, Schumann, Janácek, Beethoven, Bartók
  • 2008: Ludwig van Beethoven – Bagatele op. 126 i 1. koncert fortepianowy C-dur op. 15
  • 2006: Mozart – Koncerty fortepianowe KV 453 i KV 466
  • 2005: Karol Szymanowski – Sonata na fortepian No. 3, Metopy, Maski
  • 2004: Ludwig van Beethoven – Wariacje na temat Walca Diabellego, DVD
  • 2003: Chopin – Ballady, Mazurki, Polonezy
  • 2002: Johann Sebastian Bach – I, III i VI Partita
  • 2002: Mozart – Koncerty fortepianowe KV 467, 491
  • 2001: Ludwig van Beethoven – Wariacje na temat Walca Diabellego
  • 1999: Johann Sebastian Bach – V Suita Francuska, Uwertura w stylu francuskim
  • 1998: Beethoven, Mozart, Schubert – Sonaty na skrzypce i fortepian (z Dorotą Anderszewską)
  • 1997: Brahms – Sonaty skrzypcowe (z Viktorią Mullovą)
  • 1996: Johann Sebastian Bach – VI Suita angielska; Beethoven – Sonata Op. 110; Webern – Wariacje Op. 27
  • 1995: Debussy, Janacek, Prokofiev – Sonaty na skrzypce i fortepian (z Viktorią Mullovą)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Danuta Pawłowska, Tata jest strażakiem, mama urzędniczką. On prowadzi badania nad nicieniami, żeby pomóc rolnikom. Ma 19 lat [online], wyborcza.pl, 26 października 2019 [dostęp 2019-10-27] (pol.).
  2. ↑ Andrew Clements: Szymanowski Focus. [w:] The Guardian [on-line]. 2010-05-10. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-11)]. (ang.).
  3. ↑ Henning Kraggerud. [w:] Seattle Symphony [on-line]. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-11)]. (ang.).
  4. ↑ Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. rmfclassic.pl, 15 czerwca 2010. [dostęp 2021-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-16)].
  5. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 503.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]