Piotr Gruszyn

Piotr Gruszyn
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1906
Wolsk

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1993
Chimki

doktor nauk technicznych
Specjalność: technika rakietowa
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Piotr Dmitrijewicz Gruszyn (ros. Пётр Дми́триевич Гру́шин, ur. 2 stycznia?/15 stycznia 1906 w Wolsku, zm. 29 listopada 1993 w Chimkach) – radziecki naukowiec i konstruktor rakiet, dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1958 i 1981).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie cieśli, od 1928 studiował w Leningradzkim Instytucie Politechnicznym, później w Moskiewskim Instytucie Lotniczym, który ukończył 1932. Od 1931 należał do WKP(b), pracował w Biurze Nowych Konstrukcji Wszechzwiązkowego Zjednoczenia Lotniczego, od lipca 1933 był w Moskiewskim Instytucie Lotniczym zastępcą konstruktora Dmitrija Grigorowicza, brał udział w opracowaniu samolotu ANT-25, później kierował grupą mająca za zadanie zmodernizować samolot U-2. Latem 1936 brał udział w budowie niewielkiego samolotu „Oktiabrionok”, od 1940 główny konstruktor Charkowskiej Fabryki Lotniczej nr 135, od wiosny 1943 główny inżynier fabryki lotniczej nr 381 w Moskwie, od października 1946 pracował w Ministerstwie Przemysłu Lotniczego ZSRR, od września 1948 dziekan w Moskiewskim Instytucie Lotniczym. Od 1950 pracował przy konstrukcji rakiet przeciwlotniczych ziemia-powietrze, od czerwca 1951 był I zastępcą Siemiona Ławoczkina, 2 listopada 1952 przy jego udziale na poligonie Kapustin Jar zaprezentowano pierwsze rakiety przeciwlotnicze sterowane przez stację naziemną. Od grudnia 1953 był głównym konstruktorem, później konstruktorem generalnym – naczelnikiem OKB nr 2 w Chimkach; pierwsza rakieta przeciwlotnicza OKB-2 została oddana do użytku w grudniu 1957. Od 1959 doktor nauk technicznych, później profesor, 29 czerwca 1962 został członkiem korespondentem, a 1 lipca 1966 akademikiem Akademii Nauk ZSRR (od 1991: Rosyjskiej Akademii Nauk). W latach 1966–1986 członek KC KPZR. Deputowany do Rady Najwyższej RFSRR 5 i 6 kadencji.

Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]