Piotr Kuleta

Piotr Kuleta
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1989 ; Chrzanów
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Uniwersjada

Piotr Kuleta (ur. 27 czerwca 1989 w Chrzanowie) – polski kajakarz, olimpijczyk z Londynu (2012), wicemistrz świata (2017), brązowy medalista mistrzostw świata (2015), mistrz Europy (2017), brązowy medalista Letniej Uniwersjady (2013).

Kariera sportowa

W latach 2002–2003 reprezentował barwy MKSW Trzebinia, w latach 2004-2008 SMS Wałcz, w latach 2009-2014 Zawiszy Bydgoszcz, od 2014 jest zawodnikiem AZS KU Politechnika Opolska.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie (2012) zajął 9. miejsce w konkurencji C-1 1000 m (wygrał finał B), a w konkurencji C-1 200 m opadł w półfinale.

Na mistrzostwach świata seniorów zajmował miejsca:

2010: C-4 1000 m: 5 m.
2011: C-4 1000 m: 5 m.
2013: C-1 1000 m: 7 m., C-4 1000 m: 9 m.
2015: C-2 1000 m: 3 m. (z Marcinem Grzybowskim)
2017: C-4 1000 m: 2 m. (z Wiktorem Głazunowem, Tomaszem Barniakiem i Marcinem Grzybowskim)

Na mistrzostwach Europy seniorów zajmował miejsca:

2009: C-1 1000 m: 8 m.
2013: C-4 1000 m: 5 m.
2014: C-4 1000 m: 6 m.
2015: C-2 1000 m: 5 m.
2016: C-2 1000 m: 7 m.
2017: C-4 1000 m: 1 m. (z Wiktorem Głazunowem, Tomaszem Barniakiem i Marcinem Grzybowskim)

W 2010 został brązowym medalistą akademickich mistrzostw świata w konkurencji C-2 1000 m, a w 2013 wywalczył brązowy medal Letniej Uniwersjady w konkurencji C-4 1000 m (partnerami byli Michał Kudła, Mateusz Kamiński i Patryk Sokół).

Był mistrzem Europy juniorów w konkurencji C-2 1000 m w 2007 (z Bartoszem Pławskim), na tych samych zawodach zdobył też brązowy medal w konkurencji C-4 1000 m. W 2011 został młodzieżowym mistrzem Europy w konkurencji C-4 1000 m (partnerami byli Vincent Słomiński, Jakub Sitkowski i Michał Kudła).

W 2018 został mistrzem Polski seniorów w konkurencji C-4 500 m, w 2019 w konkurencji C-4 1000 m, w 2020 w konkurencji C-2 1000 m, C-4 500 m i C-4 1000 m, trzynastokrotnie zdobył wicemistrzostwo Polski: w 2008 (C-1 1000 m), 2009 (C-1 1000 m i C-4 1000 m), 2012 (C-1 500 m i C-1 1000 m), 2013 (C-1 1000 m), 2016 (C-1 1000 m), 2017 (C-1 1000 m, C-2 500 m, C-2 1000 m i C-4 1000 m), 2018 (C-4 1000 m), 2019 (C-2 1000 m) oraz dziesięciokrotnie brązowe medale: w 2008 (C-4 200 m i C-4 500 m), 2011 (C-1 1000 m), 2014 (C-1 1000 m), 2015 (C-1 1000 m), 2016 (C-2 500 m i C-2 1000 m), 2018 (C-2 1000 m), 2019 (C-2 500 m i C-4 500 m).

Bibliografia

Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 267
Wyniki na stronie canoeresults.eu