Piotr Paziński (2023) | |
Data urodzenia |
9 lipca 1973 |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Tytuł naukowy |
doktor nauk humanistycznych (IBL Polska Akademia Nauk, 2005) |
Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski (1999) |
Piotr Paziński (ur. 9 lipca 1973) – polski dziennikarz, pisarz, eseista, krytyk literacki i tłumacz.
Jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W 1999 ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. W 2005 w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na podstawie rozprawy pt. Labirynt i drzewo. Studia nad Ulissesem Jamesa Joyce’a, której promotorem był Michał Głowiński[1].
W latach 1992–1997 był dziennikarzem działu zagranicznego „Gazety Wyborczej”. Od 1997 dziennikarz, a w latach 2000–2019 redaktor naczelny czasopisma „Midrasz”[2].
Laureat Paszportu „Polityki” 2009 w dziedzinie literatury za debiutancką powieść Pensjonat[3][4]; za tę samą powieść został nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”[5]. W 2012 Pensjonat otrzymał Europejską Nagrodę Literacką[6].
Za książkę Rzeczywistość poprzecierana był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2016 w kategorii esej[7], za którą też otrzymał Nagrodę Redakcji „Literatury na Świecie”[8]. W 2017 za tłumaczenie książki Przypowieść o skrybie i inne opowiadania Szmuela Josefa Agnona otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego[9]. W 2024 jego esej Przebierańcy w nicości znalazł się w finałowej siódemce Nagrody Literackiej „Nike”[10].
Wchodzi w skład Kapituły Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej[11].