Piotr Rubik (2014) | |
Imię i nazwisko |
Piotr Andrzej Rubik |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
3 września 1968 |
Instrumenty | |
Gatunki |
orchestral pop, classical crossover[1], sacro polo, muzyka filmowa[1] |
Zawód | |
Wydawnictwo |
Magic Records, Universal Music Polska, Sony BMG Music Entertainment Poland, EMI Music Poland |
Powiązania |
Ewa Prus, Grzegorz Wilk, Marcin Januszkiewicz |
Strona internetowa |
Piotr Andrzej Rubik (ur. 3 września 1968 w Warszawie[1]) – polski dyrygent, kompozytor muzyki pop, filmowej i teatralnej, producent muzyczny, prezenter telewizyjny oraz wokalista.
Jest synem Żanetty Wrońskiej, realizatorki audycji Polskiego Radia Podwieczorek przy mikrofonie[2]. Podstawy wiedzy o muzyce zdobywał pod okiem Elżbiety Małanicz-Onoszko. W wieku siedmiu lat zaczął uczyć się gry na wiolonczeli w klasie Jerzego Ługiewicza. Naukę kontynuował w liceum muzycznym pod kierownictwem prof. Andrzeja Zielińskiego, który prowadził go do ukończenia Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Był członkiem orkiestry Jeunesses Musicales International[3], w której pełnił rolę koncertmistrza. Uczęszczał na kursy kompozycji muzyki filmowej w Sienie, prowadzone m.in. przez Ennio Morricone[3].
W 1997 współprowadził i współprodukował program Polsatu Multimedialny odlot o tematyce gier komputerowych.
Jest producentem płyt Tytusa Wojnowicza, Małgorzaty Walewskiej, Katarzyny Skrzyneckiej, Michała Bajora, Georginy Tarasiuk. Napisał utwór „Dotyk” dla Edyty Górniak oraz pieśń „Dove Vai”, promującą film Quo Vadis w reżyserii Jerzego Kawalerowicza. Stworzył oprawę muzyczną Wiadomości TVP1 (2004–2014).
Od 2005 jest szefem muzycznym Festiwalu Tańczące Eurydyki im. Anny German w Zielonej Górze. W 2012 wystąpił jako kapitan drużyny z Warszawy w trzeciej edycji programu TVP2 Bitwa na głosy. 22 września 2015 miała miejsce premiera teledysku do piosenki „Miłość to słowa dwa”[4], którą promował album pt. Pieśni szczęścia zarejestrowany 26 września w Amfiteatrze Kadzielnia w Kielcach[5]. 6 września 2020 zasiadł w jury pierwszego półfinału Szansy na sukces, wyłaniającego reprezentanta Polski w 18. Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci w Warszawie[6]. W 2021 z żoną Agatą wziął udział w programie rozrywkowym TVN Power Couple.
21 czerwca 2008, po dwóch latach związku, wziął ślub kościelny z Agatą Paskudzką w kościele Św. Jadwigi we Wrocławiu. Zdjęcia z uroczystości opublikowane zostały na łamach czasopisma „Viva!”[7][8]. Mają dwie córki, Helenę (ur. 20 maja 2009) i Alicję (ur. 25 maja 2013).
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat ZPAV |
---|---|---|---|
POL | |||
2004 | Świętokrzyska Golgota
|
8[9] |
|
2005 | Tu Es Petrus
|
2[12] |
|
2006 | Rubikon
|
1[15] |
|
Psałterz wrześniowy
|
1[15] |
| |
Tryptyk Świętokrzyski
|
17[18] |
| |
2007 | Zakochani w Krakowie
|
– |
|
2008 | Habitat, moje miejsce na ziemi
|
1[21] |
|
2009 | RubikOne
|
6[24] |
|
Santo Subito
|
8[27] |
| |
2011 | Opisanie świata
|
8[30] |
|
2015 | Pieśni szczęścia
|
39[33] |
|
2016 | Z powodu Mojego imienia
|
31[35] |
|
2021 | Kantata Polska
|
– |
|
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Album |
---|---|---|---|
SLiP [37] | |||
2005 | „Niech mówią, że to nie jest miłość” | 1 | Tu Es Petrus |
2006 | „Psalm dla Ciebie” | 2 | Psałterz Wrześniowy |
„Biały śnieg i Ty” | 46 | – |
Rok | Tytuł |
---|---|
1991 | Przemysław Gintrowski – Kamienie – fortepian |
1993 | Pajęczarki – muzyka filmowa |
Tylko strach – muzyka filmowa | |
1996 | Tytus Wojnowicz – Tytus – produkcja, aranżacje, instrumenty klawiszowe |
2000 | Alma Mater – muzyka promująca film Prymas. Trzy lata z tysiąca (2000) |
Operacja Koza – muzyka filmowa | |
2001 | Dove Vai i Co ma przeminąć, to przeminie – muzyka promująca film Quo vadis (2001) |
2002 | Oj Kot! – muzyka promująca film Zemsta (2002) |
2006 | Niech mówią, że to nie jest miłość! – muzyka promująca film Ja wam pokażę! (2006) |
2007 | Ryś – muzyka filmowa |
2020 | Game Not Over – muzyka elektroniczna |
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
---|---|---|---|
2007 | Niania | jako Czarek Kowalczyk, sobowtór Piotra Rubika. | serial telewizyjny, odc. 58 |
Muzyka Piotra Rubika określana jest przez niektórych jako kiczowata, przesłodzona i banalna[38][39][40]. „Dziennik” określił go jako Mandarynę muzyki poważnej, a jego muzykę połączeniem tandetnego musicalu i sacro popu[41]. Gazeta „Przekrój” określiła jego muzykę mianem sacro polo, nawiązując do gatunku disco polo znanego z prymitywności muzyki, naiwności tekstów i niskiego poziomu wykonawstwa[42]. „Tygodnik Powszechny” opublikował artykuł Rubik, czyli triumf hucpy[43].
Podkreślany jest również fakt, iż muzyka Piotra Rubika mylnie niekiedy uznawana jest za muzykę poważną. Socjolog Mirosław Pęczak powiedział[38]:
To sztuka niska – nie jest to żadna ocena, ani tym bardziej atak, tylko obiektywny fakt. Rubik jest artystą dla mas, dla niewyrafinowanego odbiorcy i z tego powodu cieszy się takim wzięciem. (...) Siła Rubika polega na tworzeniu pozoru sztuki wyższej: ludzie myślą, że obcują z czymś wyższym. Tymczasem fakt, że coś jest grane przez orkiestrę symfoniczną nie oznacza, że od razu staje się klasyką.
Piotr Rubik określa swoich krytyków jako niedouczonych recenzentów[44]. Twierdzi, iż rzucają sloganami, nie mają oni ani jednego argumentu konkretnego przeciwko jego muzyce[45], są jedynie przeciwko niemu jako osobie[44].
Krytyka nasiliła się, gdy poproszono kompozytora o napisanie kantaty dla uczczenia 750-lecia miasta Krakowa (Zakochani w Krakowie), za którą otrzymał 100 tysięcy złotych[39][46]. Krakowski reżyser Artur „Baron” Więcek, znany m.in. z filmu Anioł w Krakowie, stwierdził, iż[39]:
Z miłości do mojego miasta krew mnie dzisiaj zalewa. (...) W moim mieście promuje się człowieka, który uprawia muzyczną hucpę, okraszając ją pseudoreligijnym patosem i obco brzmiącymi nazwami. Niech pan Rubik sobie tworzy swoje psalmy, oratoria, kantaty, a nawet fugi i toccaty. Ale na litość boską, dlaczego jego twórczość opłacana jest z moich pieniędzy?
Kompozytorka Krystyna Moszumańska-Nazar nazwała Rubika amatorem[47]:
To prawdziwy skandal, żeby tak wielkie dzieło, jakim jest kantata czy oratorium, zamawiać u amatora. Kraków po prostu ignoruje środowisko własnych twórców.