Porek brzozowy (Piptoporus betulinus) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
białoporek |
Nazwa systematyczna | |
Piptoporus P. Karst. Meddn. Soc. Fauna Flora fenn. 6: 9 (1881) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Piptoporus betulinus (Bull.) P. Karst. |
Piptoporus P. Karst. (białoporek) – rodzaj grzybów z rodziny pniarkowatych (Fomitopsidaceae)[1].
Nadrzewne grzyby saprotroficzne wytwarzające jednoroczne owocniki. Owocniki zbudowane są z kapelusza bokiem przyrośniętego do podłoża i czasami także krótkiego trzonu. Kapelusz jest pokryty gładką skórką, hymenofor rurkowy, jednowarstwowy. Miąższ owocników jest jasnej barwy, a zarodniki bezbarwne[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Fomitopsidaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonimy naukowe: Placoderma (Ricken) Ulbr., Placodes sect. Placoderma Ricken, Ungularia Lázaro Ibiza[3].
Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 1999 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako huba, żagiew lub porek[4].
Po aktualizacji przez Index Fungorum taksonomii w obrębie rodziny pniarkowatych, w 2018 r. w rodzaju Piptoporus ostał się tylko jeden gatunek[1].
Wśród gatunków występujących w Polsce do rodzaju Piptoporus zaliczano dawniej Piptoporus betulinus (Bull.) P. Karst. 1881[4] (obecnie pniarek brzozowy Fomitopsis betulina).