Pirita Velodroom | |
Państwo | |
---|---|
Data otwarcia |
21 czerwca 1969 |
Pojemność stadionu |
3000 widzów |
Długość toru |
333,333 m |
Położenie na mapie Tallinna | |
Położenie na mapie Estonii | |
59°27′47,5″N 24°49′53,5″E/59,463194 24,831528 | |
Strona internetowa |
Pirita Velodroom – otwarty (niezadaszony) tor kolarski w Tallinnie (w dzielnicy Pirita), stolicy Estonii. Został otwarty 21 czerwca 1969 roku, od 2017 roku jest wyłączony z użytku. Trybuny przy torze mogą pomieścić 3000 widzów. Długość toru wynosi 333,333 m.
Budowa toru rozpoczęła się w 1955 roku, ale w 1961 roku prace zarzucono. W 1966 roku wznowiono budowę, przy okazji przyjmując ambitniejszy projekt toru z łukami nachylonymi pod kątem 34 stopni, zamiast pierwotnie planowanych 15 stopni[1]. Uroczyste otwarcie obiektu miało miejsce 21 czerwca 1969 roku[2].
Pod koniec 2016 roku wykonano ekspertyzę, która stwierdziła, że tor nie nadaje się do dalszego użytku ze względu na zły stan nawierzchni[3]. Na początku 2017 roku podjęto decyzję o jego zamknięciu[4]. Był to jedyny tor kolarski w Estonii. Od czasu jego zamknięcia estońscy kolarze torowi muszą trenować poza granicami kraju, najczęściej w Poniewieżu, gdzie znajduje się zadaszony tor, oraz na odkrytym torze w Helsinkach[5]. Istnieją także plany budowy zadaszonego, 250-metrowego toru kolarskiego w Tallinnie, a jedną z branych pod uwagę lokalizacji jest teren obok welodromu Pirita[6].
Wewnątrz toru znajduje się niepełnowymiarowe boisko piłkarskie ze sztuczną murawą. Tor kolarski ma betonową nawierzchnię i długi jest na 333,333 m. Jego maksymalne nachylenie na łukach wynosi 34 stopnie, a na prostych 6 stopni[2]. Na górnej krawędzi toru znajduje się drewniana banda. Do niecki stadionu prowadzi specjalny tunel. Wzdłuż prostych, po obu stronach toru, znajdują się trybuny dla widzów, mogące pomieścić 3000 osób[7]. Dawniej obiekt był również wyposażony w sztuczne oświetlenie[8].