Pistolet maszynowy Beretta Model 3

Beretta Model 3
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Producent

Fabbrica d'Armi Pietro Beretta S.p.A.

Rodzaj

pistolet maszynowy

Historia
Produkcja

19561959

Dane techniczne
Kaliber

9 mm

Nabój

9 x 19 mm Parabellum

Magazynek

pudełkowy, 20 lub 40 nab.

Wymiary
Długość

508 mm (z kolbą złożoną)
711 mm (z kolbą rozłożoną)

Długość lufy

200 mm

Masa
broni

3,47 kg (niezaładowanej)

Inne
Szybkostrzelność teoretyczna

550 strz./min

Zasięg skuteczny

200 m

Beretta Model 3 – włoski pistolet maszynowy produkowany w latach 50. XX wieku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu II wojny światowej zakłady Beretta kontynuowały produkcję pistoletu maszynowego M1938. Jednak coraz bardziej widoczne było, że jest to konstrukcja przestarzała. Zastosowanie stałej, drewnianej kolby sprawiało ze M1938 był bronią długą, słabo przystosowaną do potrzeb żołnierzy transportowanych transporterami opancerzonymi. Technologie zastosowane do produkcji tej broni sprawiały także że Beretta M1938 była bronią drogą.

W latach 50. XX wieku w firmie Beretta postanowiono zmodernizować M1938. Podstawową zmianą było zastąpienie kolby stałej kolbą składaną pod spód komory zamkowej (konstrukcja wzorowana na kolbie pm MP 40). Przedłużono także gniazdo magazynka które zaczęło spełniać rolę dodatkowego, przedniego chwytu.

Choć nowy pistolet maszynowy był modernizacją M1938 ze względów marketingowych nadano mu nową nazwę Model 3. Produkcję Modelu 3 rozpoczęto w 1956 roku. Ponieważ modernizacja usunęła tylko część wad M1938 produkcję Modelu 3 zakończono w 1959 roku po rozpoczęciu produkcji zaprojektowanego od podstaw pistoletu maszynowego Beretta M12

Opis techniczny

[edytuj | edytuj kod]

Pistolet maszynowy Beretta Model 3 był indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta na odrzucie zamka swobodnego. Strzelanie z zamka otwartego seriami lub ogniem pojedynczym. Mechanizm spustowy z dwoma językami spustowymi (Zasilanie magazynkowe (magazynki pudełkowe o pojemności 20, 40 naboi. Magazynki była dołączane z od spodu broni. Przedłużone gniazdo magazynka pełniło rolę chwytu przedniego. Lufa zakończona urządzeniem wylotowym pełniącym rolę osłabiacza podrzutu i odrzutu. Przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika przerzutowego. Kolba składana pod spód komory zamkowej.