Piórniczka rozgałęziona

Piórniczka rozgałęziona
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	piórniczkowate
Rodzaj	piórniczka
Gatunek	piórniczka rozgałęziona
	Nazwa systematyczna
	Pterula multifida (Chevall.) Fr.; Linnaea 5: 531 (1830)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Piórniczka rozgałęziona (Pterula multifida (Chevall.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny piórniczkowatych (Pterulaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pterula, Pterulaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1826 r. François Fulgis Chevallier nadając mu nazwę Penicillaria multifida. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1830 r. Elias Fries, przenosząc go do rodzaju Pterula^[1].

Synonimy naukowe^[2]:

Penicillaria multifida Chevall. 1826
Pterula densissima Berk. & M.A. Curtis 1873
Pterula multifida var. densissima (Berk. & M.A. Curtis) Pilát 1958
Pterula multifida (Chevall.) Fr. 1830 var. multifida

Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r^[3].

Morfologia

Owocnik od podstawy wielokrotnie podzielony, bez trzonu, mający postać cienkich, ostrych gałązek; przeważnie wyprostowanych lub nisko pochylonych. Młode są białoszare, później brudnawe, szaroochrowe i tworzą murawki do 20 cm wysokości^[4].

Występowanie i siedlisko

W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony na wymarcie^[5]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Holandii^[3].

Przeważnie tworzy rozległe szczotkowate murawki w lasach iglastych wśród mchów oraz na igliwiu^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum. [dostęp 2013-09-15]. (ang.).
↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-09-20]. (ang.).
↑ ^a ^b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
↑ ^a ^b Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby. Przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 192. ISBN 83-7319-976-4.
↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2013-09-15]. (ang.).

[2] Species Fungorum. [dostęp 2013-09-20]. (ang.).

[checklist-3] Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.

[grzyby-4] Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby. Przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 192. ISBN 83-7319-976-4.

[5] Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]