Pleurostylia

Pleurostylia
Ilustracja
Pleurostylia pachyphloea
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

dławiszowce

Rodzina

dławiszowate

Rodzaj

Pleurostylia

Nazwa systematyczna
Pleurostylia Wight & Arn.
Prodr. 157. Oct (prim.) 1834[3]
Typ nomenklatoryczny

P. wightii Wight & Arn.[3]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Pleurostylia Wight & Arn. – rodzaj roślin należący do rodziny dławiszowatych (Celastraceae R. Br.). Obejmuje co najmniej 5 gatunków[4] występujących naturalnie w Afryce, na Madagaskarze, w Indiach, Sri Lance, Azji Południowo-Wschodniej, Australii oraz na Nowej Kaledonii[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Drzewo lub krzew o nagich pędach[5].
Liście
Naprzeciwległe, całobrzegie[5].
Kwiaty
Zebrane w kwiatostany. Kwiaty są obupłciowe. Posiadają 5 płatki (rzadziej 4)[5].
Owoce
Podłużne lub elipsaoidalne orzechy. Zawierają 1(–2) nasiona[5].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w lasach na wysokości do 1600 m n.p.m.[5]

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja i podział według APWeb (2001...)

Rodzaj należący do rodziny dławiszowatych (Celastraceae R. Br.), rzędu dławiszowców (Celestrales Baskerville), należącego do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[2].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-04-02] (ang.).
  3. ↑ a b Index Nominum Genericorum (ING): Pleurostylia. Smithsonian Institution. [dostęp 2014-11-08]. (ang.).
  4. ↑ a b Pleurostylia. The Plant List. [dostęp 2014-11-08]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e f Klaus Kubitzki, Jens G. Rohwer, Volker Bittrich: Flowering Plants · Dicotyledons: Magnoliid, Hamamelid and Caryophyllid Families. Springer Science & Business Media, 1993, s. 50. ISBN 978-3-662-02899-5. (ang.).