Kręgi P. bucklandii | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzaj |
Poekilopleuron | ||
Gatunki | |||
|
Poekilopleuron – rodzaj teropoda z grupy tetanurów żyjącego w środkowej jurze na terenach współczesnej Europy. Jest to jeden z najwcześniej nazwanych taksonów dinozaurów – został opisany w 1838 roku przez Eudesa-Deslongchampsa, który określił go jako „dużego kopalnego gada, pośredniego między krokodylami a jaszczurkami”[1]. Eudes-Deslongchamps opisał kręgi ogonowe, gastralia oraz kości kończyn przednich i stóp odkryte w Normandii. Mimo niekompletności są to jedne z najlepiej zachowanych szczątków środkowojurajskich europejskich teropodów. Jedyny znany okaz poekilopleurona, przechowywany w Musée de la Faculté des Sciences de Caen, uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej, jednak w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu odnaleziono kopie niektórych fragmentów szkieletu[2]. Do megalozaurów (Megalosauridae) zaliczano wiele różnych teropodów, w tym również poekilopleurona[3]. W 2002 roku Ronan Allain i Daniel Chure zidentyfikowali u niego jedną hipotetyczną synapomorfię megalozauroidów (spinozauroidów) – grzebień naramienny (crista deltopectoralis) stanowiący ponad 45% długości kości ramiennej. Ze względu na brak cech diagnostycznych wstępnie uznali go za Spinosauroidea incertae sedis[2]. W 2010 roku Roger B.J. Benson inaczej zinterpretował budowę kości udowej poekilopleurona, a według przeprowadzonej przez niego analizy filogenetycznej rodzaj ten jest bazalnym allozauroidem. Potwierdzenie takiej jego pozycji filogenetycznej czyniłoby go prawdopodobnie najwcześniejszym znanym przedstawicielem tego kladu[4], choć prawdopodobnie starszy od niego Shidaisaurus również mógł być allozauroidem[5]. Wreszcie z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Carrano, Bensona i Sampsona (2012) wynika, że poekilopleuron jest megalozaurem z podrodziny Afrovenatorinae. Wystarczy jednak wydłużenie drzewa filogenetycznego o zaledwie jeden stopień w stosunku do najbardziej parsymonicznego aby uzyskać drzewo, na którym poekilopleuron zajmuje inną pozycję filogenetyczną w obrębie Megalosauridae, jest megalozauroidem z rodziny Piatnitzkysauridae lub jest allozauroidem[6].
W 2002 roku Ronan Allain opisał sympatryczny z P. bucklandii gatunek valesdunensis, który wstępnie przypisał do rodzaju Poekilopleuron[3]. Późniejsze analizy filogenetyczne sugerowały jednak, że gatunki te nie są taksonami siostrzanymi, dlatego w 2005 roku dla gatunku valesdunensis ustanowił nową nazwę rodzajowa Dubreuillosaurus[7].