Policja w Wielkiej Brytanii działa według zdecentralizowanego modelu, w ramach którego istnieje kilkadziesiąt niezależnych od siebie formacji policyjnych. Większość z nich stanowi tzw. policja terytorialna (territorial police force), mająca w swojej gestii całość zagadnień związanych ze ściganiem przestępczości i porządkiem publicznym na określonym geograficznie obszarze. Uzupełniająco działają tzw. policje specjalne (special police forces), operujące w całym kraju lub jego dużej części, lecz ograniczające się do ściśle określonych zagadnień.
Choć zarówno mundury funkcjonariuszy, jak i pojazdy policyjne są do siebie stosunkowo podobne w całej Wielkiej Brytanii, na każdym z nich można bez trudu znaleźć oznaczenia mówiące o tym, do której policji należy dana osoba czy radiowóz.
W Anglii i Walii ostatnia reforma systemu policji miała miejsce w 2012 roku. W ramach obecnie obowiązujących rozwiązań Anglia podzielona jest na 39 tzw. obszarów policyjnych (police areas), zaś Walia na cztery takie obszary. W każdym z nich działa odrębna policja terytorialna, na czele której stoi komendant główny (najczęściej Chief Constable ). Cywilny nadzór na każdą z policji terytorialnych (z wyjątkiem City of London Police) sprawuje w imieniu mieszkańców danego obszaru komisarz ds. policji i przestępczości (Police and Crime Commissioner ), wybierany bezpośrednio na czteroletnią kadencję. Rolę koordynacyjną pomiędzy poszczególnymi policjami, a także rolę nadzorczą w imieniu rządu centralnego i monarchy, pełni Home Office (ministerstwo spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii). Wyspecjalizowanym organem nadzorczym działającym przy ministerstwie jest Her Majesty’s Inspectorate of Constabulary (Inspektorat Policyjny Jej Wysokości), prowadzący na bieżąco audyty i inne formy oceny dotyczące efektywności wykonywania zadań, przypadków nadużycia uprawnień itd.
Niekiedy decyzją ministerstwa lub na mocy porozumień między poszczególnymi policjami terytorialnymi tworzone są jednostki wspólne dla większej liczby formacji, zwykle o charakterze bardzo specjalistycznym. Dotyczy to m.in. takich dziedzin jak lotnictwo policyjne czy laboratoria kryminalistyczne.
W Szkocji ogromna większość zagadnień związanych z policją i bezpieczeństwem publicznym została przekazana w ramach procesu tzw. dewolucji w gestię rządu autonomicznego w Edynburgu. W dniu 1 kwietnia 2013 w życie weszła zasadnicza reforma szkockiej policji, w ramach której osiem dotychczasowych szkockich policji terytorialnych oraz jedna policja specjalna zostały zunifikowane w jedną strukturę pod nazwą Police Scotland . Siedzibą komendy głównej nowej szkockiej policji jest Zamek Tulliallan w miasteczku Kincardine-on-Forth w hrabstwie Fife.
W Irlandii Północnej, ze względu na zaszłości historyczne i duży poziom zagrożenia terroryzmem oraz niepokojami społecznymi, zawsze działała jedna formacja policyjna, obejmująca cały ten obszar. Od roku 2001 jest nią Police Service of Northern Ireland (PSNI). Ze względu na specyfikę obsługiwanego obszaru, PSNI wyróżnia się wśród brytyjskich policji szerokim stosowaniem ciężkich środków bojowych, takich jak pojazdy opancerzone.
Swoje odrębne policje terytorialne posiadają również brytyjskie terytoria zależne.
Policje specjalne wypełniają zadania, które ze względu na swoją specyfikę przekraczają możliwości policji terytorialnych. Tylko jedna z nich podlega ministerstwu spraw wewnętrznych, pozostałe są częścią innych resortów:
Ponadto istnieją mniejsze formacje o wąskiej specjalizacji i niewielkim obszarze działania, np. jednostki policji parkowej czy portowej.