Polirycynooleinian poliglicerolu
|
Nazewnictwo
|
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
E476
|
|
Ogólne informacje
|
Struktura meru
|
−[C 18H 32O 2]−
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
29894-35-7
|
PubChem
|
9843407
|
InChI
|
InChI=1S/C18H34O3.C3H8O3/c1-2-3-4-11-14-17(19)15-12-9-7-5-6-8-10-13-16-18(20)21;4-1-3(6)2-5/h9,12,17,19H,2-8,10-11,13-16H2,1H3,(H,20,21);3-6H,1-2H2/b12-9-;
|
InChIKey
|
CJJXHKDWGQADHB-MWMYENNMSA-N
|
|
|
Polirycynooleinian poliglicerolu, E476 – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny emulgator i stabilizator otrzymywany z glicerolu i oleju rycynowego. Stosowany głównie w przemyśle spożywczym[1] do łatwiejszego, lepszego i trwalszego mieszania składników, zwłaszcza przy produkcji czekolady i wyrobów czekoladopodobnych.
Dopuszczalne ilości polirycynooleinianu poliglicerolu w produktach żywnościowych (stan na 2009)[2][potrzebna aktualizacja?]:
- produkty o zredukowanej ilości tłuszczu przeznaczone do smarowania pieczywa – 4 g/kg
- inne produkty:
- sosy sałatkowe – 4 g/kg
- słodycze na bazie kakao – 5 g/kg
- czekolada – 5 g/kg
W testach na zwierzętach przy podawaniu dużych dawek obserwowano powiększenie wątroby i nerek. Odradza się częste spożywanie[3]. U ludzi nie stwierdzono skutków ubocznych[1].