Powojnik kwiecisty

Powojnik kwiecisty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

jaskrowate

Rodzaj

powojnik

Gatunek

powojnik kwiecisty

Nazwa systematyczna
Clematis florida Thunb.
Multimedia w Wikimedia Commons
Clematis florida `Alba`

Powojnik kwiecisty (Clematis florida Thunb.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych. Pochodzi z Chin, rozprzestrzenił się również w Japonii jako uciekinier z uprawy[3]. Jest uprawiany w wielu krajach, również w Polsce, jako roślina ozdobna. Już w XVII wieku był uprawiany w Japonii, do Europy zaś został sprowadzony w 1776 roku przez botanika Carla Petera Thunberga[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Pnącze, o zdrewniałych pędach, po 3–4 latach osiąga wysokość 2–3 m. Wspina się po podporach, podtrzymując się ogonkami liściowymi.
Łodyga
Zdrewniała, podłużnie żebrowana, krucha i łamliwa.
Kwiaty
Kremowobiałe, duże, o średnicy często przekraczającej 15 cm, osadzone na długich szypułkach, dzięki czemu są doskonale widoczne. Składają się z 4 do 6 owalnych działek o lekko falowanych brzegach[5]. Wewnątrz kwiatu liczne słupki i pręciki o czarnych pylnikach i nitkach pręcikowych fioletowych górą, a białych dołem. Część (a u niektórych uprawianych ozdobnych odmian nawet wszystkie) pręcików przekształcona jest w prątniczki, silnie kontrastujące z płatkami korony.
Liście
Złożone z 3–9 jajowatych, lub owalnych listków, zwykle na wpół zimozielone. Jesienią przebarwiają się na kolor purpurowozielony.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Roślina wieloletnia, pnącze. Okres kwitnienia przypada od czerwca do września. Kwiaty rozwijają się powoli i długo utrzymują na roślinie (do 3 tygodni). W swoim naturalnym środowisku powojnik kwiecisty rośnie w górskich zaroślach, na wysokości około 1700 m n.p.m. Cała roślina jest lekko trująca[5].

Uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Jest trudny w uprawie[4]. Wymaga zacisznego, osłoniętego od wiatru i ciepłego miejsca, żyznej gleby i starannej pielęgnacji[5]. Wrażliwy na mróz, w związku z czym nie nadaje się do sadzenia w najzimniejszych rejonach Polski, oraz w terenach, gdzie tworzą się zastoiny mrozowe. Uprawiany jest wyłącznie z sadzonek. Podczas sadzenia należy zapewnić mu odpowiedni drenaż, oraz żyzną glebę, a ziemię wokół rośliny wyściółkować[6]. Wymaga stałej, umiarkowanej wilgotności, dlatego też w razie potrzeby należy go podlewać, szczególnie w czasie kwitnienia. W czasie wzrostu należy go rozpinać na podporach i podwiązywać, by zapewnić właściwą ekspozycje kwiatów i dostęp liści do światła. Ponieważ kwitną tylko tegoroczne pędy, należy go silnie ciąć. Na zimę należy go zabezpieczyć przed silnymi mrozami (np. okrywając gałązkami drzew iglastych).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-07] (ang.).
  3. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].
  4. ↑ a b Clematis-informacje o roślinach. [dostęp 2010-02-04].
  5. ↑ a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  6. ↑ Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.