Prawo Dermotta

Prawo Dermotta – formuła empiryczna używana do określenia okresu orbitalnego większych księżyców planet Układu Słonecznego. Została odkryta przez brytyjskiego astronoma Stanleya Dermotta w latach 60. XX wieku.

${\displaystyle T(n)=T(0)\cdot C}$ ${\displaystyle ^{n}}$

Gdzie T(n) to okres orbitalny n-tej satelity, T(0) to okres obrotu planety, a C to stała charakterystyczna dla planety. Dla gazowych gigantów są to następujące wartości:

• Jowisz: T(0) = 0.444 d, C = 2.03
• Saturn: T(0) = 0.462 d, C = 1.59
• Uran: T(0) = 0.760 d, C = 1.80

Zobacz też

• Reguła Titiusa-Bodego

Bibliografia

• S. F. Dermott. On the origin of commensurabilities in the solar soystem - I: The tidal hypothesis. „Mon. Not. R. Astron. Soc.”. 141 (3), s. 349–361, 1968. DOI: 10.1093/mnras/141.3.349. Bibcode: 1968MNRAS.141..349D. (ang.). 
• S. F. Dermott. On the origin of commensurabilities in the solar system - II: The orbital period relation. „Mon. Not. R. Astron. Soc.”. 141 (3), s. 363–376, 1968. DOI: 10.1093/mnras/141.3.363. Bibcode: 1968MNRAS.141..363D. 
• S. F. Dermott. On the origin of commensurabilities in the solar system - III: The resonant structure of the solar system. „Mon. Not. R. Astron. Soc.”. 142 (2), s. 143–149, 1969. DOI: 10.1093/mnras/142.2.143. Bibcode: 1969MNRAS.142..143D.