Prawo odbicia procesu Wienera

Czarna krzywa przedstawia symulację procesu Wienera. Gdy krzywa ta osiąga wartość a = 50 w punkcie t ≃ 3000, zarówno wyjściowy proces, jak i jego odbicie oznaczone na czerwono mają ten sam rozkład

Prawo odbicia procesu Wienera – twierdzenie mówiące, że jeżeli trajektoria procesu Wienera osiąga wartość w chwili to jest również trajektorią pewnej realizacji procesu Wienera[1]. Prawo odbicia można wyprowadzić z mocnej własności Markowa procesu Wienera.

Twierdzenie

[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie procesem Wienera (rozpoczynającym od 0) oraz niech Wówczas prawo odbicia w swej podstawowej wersji orzeka, że

W ogólniejszej wersji, prawo odbicia orzeka, że jeżeli jest skończonym prawie na pewno momentem zatrzymania procesu Wienera rozpoczynającego od 0, to proces określony wzorem

jest również procesem Wienera, gdzie oznacza funkcję charakterystyczną zbioru[2].

Podstawowa wersja prawa odbicia wynika z podanej wyżej poprzez rozważenie momentu zatrzymania

Dowód podstawowej wersji prawa odbicia

[edytuj | edytuj kod]

Moment zatrzymania

jest prawie na pewno ograniczony. Z mocnej własności Markowa wynika, że relatywna trajektoria względem momentu

jest również procesem Wienera, niezależnym od σ-ciała Wówczas

Z odpowiednich własności warunkowej wartości oczekiwanej wynika, że drugi składnik prawej strony powyższej równości wynosi

ponieważ jest procesem Wienera niezależnym od a prawdopodobieństwo przyjęcia wartości ujemnych przez każdą ze zmiennych wynosi z uwagi na ich symetrię. Ostatecznie, z otrzymanych zależności otrzymujemy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kurt Jacobs, Stochastic Processes for Physicists: Understanding Noisy Systems, Cambridge University Press, 2010. ISBN 978-0521765428.
  • Peter Mörters, Yuval Peres, Brownian Motion, Cambridge Series in Statistical and Probabilistic Mathematics, Cambridge University Press, 2010. ISBN 978-0521760188.