Program MIDAS

Start rakiety z satelitą MIDAS 2

Program MIDAS (ang. Missile Defense Alarm System) – również: WS-117L – pierwszy amerykański satelitarny system wczesnego ostrzegania przed pociskami międzykontynentalnymi. Rozpoczęty w 1958, a zakończony w 1966. Satelity programu MIDAS miały za zadanie informować o startach radzieckich pocisków międzykontynentalnych poprzez wykrywanie gorących gazów wylotowych powstających przy starcie pocisków, za pomocą urządzeń czułych na promieniowanie cieplne[1].

Historia i opis programu

[edytuj | edytuj kod]

W końcu lat 50. XX wieku Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych, w obliczu zagrożenia sowieckimi pociskami balistycznymi, uznały za koniecznie zbudowanie konstelacji dwunastu satelitów zdolnych od wczesnego ostrzegania o startach takich pocisków i co się z tym wiąże, lokalizacji ich wyrzutni[2]. Miały stanowić uzupełnienie konwencjonalnego systemu wczesnego ostrzegania przed pociskami balistycznymi (BMEWS – Ballistic Missile Early Warning System). Satelity MIDAS początkowo miały numer kodowy 239A, a następnie 461. Masa satelitów wynosiła od 1500 kg do 2300 kg, długość od 6,71 do 8,2 m, średnica 1,52 m. Starty odbywały się z Przylądka Kennedy’ego i bazy Point Arguello, a satelity te były wprowadzane przeważnie na orbity biegunowe zbliżone do kołowych na wysokości około 3500 km[1]. Ze względu na znaczną masę, już do wyniesienia pierwszych satelitów stało się konieczne zastosowanie większych rakiet nośnych – Atlas Agena B[2].

Prace badawcze prowadzone w trakcie realizacji programu doprowadziły do powstania nowej generacji satelitów przeznaczonych do wczesnego ostrzegania, nazwanych IS (Integrated Satellite) lub nazwą kodową „program 647“[1].

Pierwszym zastosowanym czujnikiem mającym wykrywać starty rakiet był W-17 firmy Aerojet. Ta wczesna konstrukcja była bardzo prymitywna – zdarzało jej się mylić odblask promieni słonecznych od chmur za start sowieckiej rakiety. Drugi wypróbowany czujnik, W-37, tej samej firmy, jako pierwszy w historii wykrył start pocisku na ziemi.

Mimo to, w związku z nieudanymi próbami wyniesienia satelitów MIDAS, problemami z przetwarzaniem danych z satelitów i samą architekturą konstelacji satelitów, program przerwano. Zastąpił go Program 461, tzw. Defence Support Program, którego kolejne generacje satelitów Stany Zjednoczone używają do dziś.

Satelity programu MIDAS

[edytuj | edytuj kod]
  • Discoverer 19 – 20 grudnia 1960 – test czujników dla programu MIDAS
  • Discoverer 21 – 18 lutego 1961 – test czujników dla programu MIDAS
  1. MIDAS 1 – 26 lutego 1960 (godz. 17:25 GMT) – start nieudany – pierwszy amerykański satelita o przeznaczeniu czysto militarnym
    Pierwszy statek serii. Wystrzelony rakietą Atlas Agena A z Przylądka Canaveral. Start nie powiódł się z powodu nie odłączenia się drugiego stopnia rakiety. Statek i reszta rakiety spłonęły w atmosferze po przeleceniu 4500 km. Statek miał masę 2045 kg. Miał 6 m długości i 1,5 m średnicy. Indeks COSPAR/SATCAT: 1960-F03/F00088
  2. MIDAS 2 – 24 maja 1960 – start udany
  3. MIDAS 3 – 12 czerwca 1961 – start udany
  4. MIDAS 4 – 21 października 1961 – start udany (projekt West Ford)
  5. MIDAS 5 – 9 kwietnia 1962 – start udany
  6. MIDAS 6 – 17 grudnia 1962 (godz. 20:36:33 GMT) – start rakietą Atlas Agena B z Point Arguello (i z subsatelitami ERS 3 i 4) nie powiódł się. Indeks COSPAR/SATCAT: 1962-F09/F00210
  7. MIDAS 7 – 9 maja 1963 – start udany – pierwszy w pełni działający satelita programu MIDAS (projekt West Ford)
  8. MIDAS 8 – 12 czerwca 1963 – start rakietą Atlas Agena B z Point Arguello (i z subsatelitami ERS 7 i 8) nie powiódł się. Indeks COSPAR/SATCAT: 1963-F09/F00245
  9. MIDAS 9 – 19 lipca 1963 – start udany
  10. MIDAS 10 – 9 czerwca 1966 – start udany
  11. MIDAS 11 – 19 sierpnia 1966 – start udany
  12. MIDAS 12 – 5 października 1966 – start udany

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Staniewski Edmund, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 100-101.
  2. ↑ a b Olgierd Wołczek: Zwiad kosmiczny. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1967, s. 36-38.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Program MIDAS (1958–1966)