Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów προη (proi – wczesny, wcześniejszy) i φιο (phio – wydać na świat), w nawiązaniu do sposobu wydawania nasion[6].
Zebrane od 5 do 30 w baldach, wyrastający na głąbiku. Kwiatostany wsparte są 2-4 jajowatymi podsadkami. Okwiat lejkowaty, promienisty, biały, sześciolistkowy. Listki okwiatu eliptyczne do jajowatych, połączone u nasady, wyżej rozchylone. Sześć pręcików o nitkach w dolnej części rozszerzone i tworzące strukturę przypominającą przykoronek. Zalążnia dolna, kulista, jedno- lub trójkomorowa, zawierająca dwa zalążki w każdej komorze[5].
Niemal kuliste torebki, jedno- lub trójnasienne, pękające nieregularnie w miarę wzrostu "nasion". "Nasionami" są duże, kuliste gładkie, zielone, bulwki utworzone przez zastąpienie zarodka pędem przybyszowym z wykształconymi korzeniami oraz zgrubieniem powłoki zalążka. Nie wiadomo, czy u roślin zachodzi również normalny rozwój nasion[6].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcdefJones D.L. i Dowe J.L.. Proiphys infundibularis (Amaryllidaceae), a new species from the Townsville region of Queensland. „Austrobaileya”. 6 (1), s. 121-126, 2001.