Prostyń

Prostyń

wieś
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	ostrowski
Gmina	Małkinia Górna
Liczba ludności (2023)	774[2]
Strefa numeracyjna	29
Kod pocztowy	07-319[3]
Tablice rejestracyjne	WOR
SIMC	0514495[4]
Położenie na mapie gminy Małkinia Górna Prostyń
Położenie na mapie Polski Prostyń
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Prostyń
52°39′23″N 21°58′45″E/52,656389 21,979167[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Prostyń – wieś sołecka^[5] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Małkinia Górna^[4][6]. Leży na południe od jeziora Bużysko, na terenie Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1344 roku.

Do 1954 roku istniała gmina Prostyń. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

W 1920 roku odbyło się tu zaprzysiężenie Dywizjonu Huzarów Śmierci.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Trójcy Przenajświętszej i św. Anny w Prostyni^[7]. W miejscowości tej znajduje się Bazylika Trójcy Przenajświętszej i św. Anny w Prostyni w miejscu kościoła założonego w 1511 r. przez Prostyńskich, dziedziców wsi^[8].

Zobacz też

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Prostyń

• Koza prostyńska

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 110255
2. Raport o stanie gminy Małknia Górna w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 8
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1033 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
4. GUS. Wyszukiwarka TERYT.
5. Strona gminy, sołectwa
6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
7. Opis parafii na stronie diecezji.
8. Prostyń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 63 .

Linki zewnętrzne

• Prostyń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 63 .