Prototheca zopfii

Prototheca zopfii
Ilustracja
Obraz histopatologiczny prototekozy u psa wywołanej przez gatunek wówczas zaliczony do Prototheca zopfii
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Gromada

zielenice

Klasa

Trebouxiophyceae

Rząd

Chlorellales

Rodzina

Chlorellaceae

Rodzaj

Prototheca

Gatunek

Prototheca zopfii

Nazwa systematyczna
Prototheca zopfii W.Krüger emend.Jagielski, Karnkowska, Dyląg
2019

Prototheca zopfiigatunek zielenic z rodziny Chlorellaceae.

Organizm jednokomórkowy. Komórki prawie kuliste lub elipsoidalne o wymiarach średnio 19 na 15 μm. Nieruchliwe, nieokryte kapsułą. Zamknięte w ścianie komórkowej zawierającej sporopoleninę, ale bez chityny czy celulozy. Mogą tworzyć okrągłe, białe i matowe kolonie. Zarodniki o szerokości średnio 9 μm i długości średnio 12 μm. Jak wszystkie prototekiroślinami bezzieleniowymi. Przyswajają glukozę, glicerol i kwas mlekowy. Nie przyswajają galaktozy i trehalozy. W kulturze rosną dobrze w temperaturze 25 °C-30 °C, słabiej w 37 °C. Roślina pasożytnicza występująca m.in. w soku drzew[2]. Żyje też wolno w wodzie[3].

Prototeki po raz pierwszy zidentyfikował Friedrich Wilhelm Zopf, badając sok z drzew pozyskany przez Juliusa Kühna. Ostatecznie nowy rodzaj opisał Wilhelm Krüger, analizując kulturę tego mikroorganizmu i wyróżnił gatunki Prototheca moriformis i Prototheca zopfii[4]. Krüger nie wybrał spośród nich typu nomenklatorycznego, ale w późniejszych badaniach lepiej opisano P. zopfii, przez co to ją wybrano na lektotyp rodzaju[5]. W wyniku badań molekularnych w obrębie tego gatunku zaczęto wyróżniać kolejne operacyjne jednostki taksonomiczne, w tym Prototheca zopfii genotype 1 (P. zopfii gen. 1) i Prototheca zopfii genotype 2 (P. zopfii gen. 2). W 2019 r. zespół Tomasza Jagielskiego P. zopfii gen. 1 uznał za synonim Prototheca ciferrii, a P. zopfii gen. 2 wyodrębnił jako Prototheca bovis. Z gatunku tego wyróżniono wówczas też Prototheca pringsheimii, z kolei za P. zopfii uznano też niektóre szczepy pierwotnie przypisane do innych gatunków[2]. W związku z tym zespół Jagielskiego zdefiniował na nowo Prototheca zopfii, a dawniejsze opisy i informacje opisane pod tą nazwą mogą odnosić się do innych gatunków. Według zmienionego opisu lektotypem gatunku jest oryginalny rysunek Krügera, a za epityp należy uznać okaz przechowywany w Zielniku Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Miejscem typowym pozostają zgodnie z opisem Krügera Niemcy, a konkretnie sok z rany wiązu. Nazwa gatunkowa upamiętnia Friedricha Wilhelma Zopfa[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M.D. Guiry, Prototheca zopfii W.Krüger 18949 [online], AlgaeBase, 2018 [dostęp 2023-05-27].
  2. a b c Tomasz Jagielski i inni, The genus Prototheca (Trebouxiophyceae, Chlorophyta) revisited: Implications from molecular taxonomic studies, „Algal Research”, 43, 2019, s. 101639, DOI10.1016/j.algal.2019.101639 [dostęp 2023-05-27] (ang.).
  3. Tomasz Jagielski i inni, Occurrence of Prototheca Microalgae in Aquatic Ecosystems with a Description of Three New Species, Prototheca fontanea, Prototheca lentecrescens, and Prototheca vistulensis, Laura Villanueva (red.), „Applied and Environmental Microbiology”, 88 (22), 2022, DOI10.1128/aem.01092-22, ISSN 0099-2240, PMID36300932, PMCIDPMC9680628 [dostęp 2023-05-21] (ang.).
  4. Wilhelm Krüger, Kurze Charakteristik einiger niederer Organismen im Saftflusse der Laubbäume, „Hedwigia”, 33, 1894, s. 241–266 [dostęp 2023-05-19].
  5. Pablo Negroni, Rail Blaisten, Estudio morfologico y fisiologico de una nueva especie de Prototbeca: Prototheca Ciferrii n.sp., aislada de epidermis de papa, „Mycopathologia”, 3, 2, 1941, s. 94–104.