wieś | |
Zabytkowa cerkiew | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
54[2] |
Strefa numeracyjna |
16 |
Kod pocztowy |
37-622[3] |
Tablice rejestracyjne |
RLU |
SIMC |
0602911[4] |
Położenie na mapie gminy Horyniec-Zdrój | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego | |
50°14′44″N 23°31′10″E/50,245556 23,519444[1] |
Prusie – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Horyniec-Zdrój[4][5].
Wieś starostwa niegrodowego lubaczowskiego na początku XVIII wieku[6]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Józefa w Werchracie[7].
Wieś leży na Roztoczu Wschodnim, w Dolinie Górnej Raty, przy ślepej drodze prowadzącej z Werchraty ku granicy państwa i jest najdalej na wschód wysuniętym sołectwem województwa podkarpackiego. Obok Prusia przebiega droga wojewódzka nr 867 Sieniawa-Hrebenne oraz linia kolejowa nr 101 Munina-Hrebenne, nie ma jednak tutaj przystanku.
Prusie wspominał już Jan Długosz, pisząc o spotykanych tu skamieniałych drzewach; powtórna lokacja na prawie wołoskim miała miejsce pod koniec XV w. Wieś była własnością królewską i należała do starostwa lubaczowskiego. Przed wojną większość mieszkańców stanowili Ukraińcy, którzy zostali wysiedleni w ramach akcji "Wisła" w dniach 25 – 31 maja 1947 r.
We wsi znajduje się zabytkowa drewniana greckokatolicka cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny z 1887, pełniąca obecnie rolę kościoła filialnego rzymskokatolickiej parafii w Werchracie.
W 1897 r. Brat Albert Chmielowski otworzył tutaj wraz z zakonnicami pustelnię dla sióstr albertynek. Została ona przeniesiona ze Starego Brusna[8]. W pustelni mieściła się niewielka kaplica[9]. Siostry były w pustelni do 1914 r., po czym wyjechały do Krakowa[8]. W miejscu pustelni znajduje się dzisiaj pamiątkowy obelisk[8], na skraju wsi, przy torach[10]. Tabliczki przy pomniku informują: „W tym miejscu w latach 1897–1914 stała jedna z pierwszych pustelni Zgromadzenia Sióstr Albertynek, założonego przez bł. Brata Alberta, w celu niesienia pomocy ludziom ubogim, chorym i opuszczonym, nędzarzom w przytułkach. Pustelnia ta była miejscem wypoczynku dla sióstr podupadłych na zdrowiu i przemęczonych ciężką pracą w przytuliskach, które po wzmocnieniu sił fizycznych i duchowych szły do dalszej pracy”[11]. W pustelni w Prusiu w 1898 r. swoją formację duchową przeszła wraz z innymi siostrami bł. Siostra Bernardyna Maria Jabłońska, urodzona w pobliskich Pizunach[8].