Przeciwko Sainte-Beuve’owi (fr. Contre Sainte-Beuve[1]) – szkic krytyczny Marcela Prousta będący polemiką z francuskim krytykiem literackim Charles’em-Augustinem Sainte-Beuve’em. Polemika dotyczyła oceny wielu ówczesnych pisarzy oraz miała obalić przekonanie, że interpretacja utworu literackiego powinna się odnosić do biografii autora[2].
Proust rozpoczął pisanie polemiki jesienią 1908 roku nadając jej formę eseju. Około 1 stycznia 1909 roku, pod wpływem olśnienia doznanego nad szklanką herbaty, postanowił zmienić postać utworu i wyrazić swoje poglądy w formie rozmów z matką. W tym celu w Przeciwko Sainte-Beuve zarysowuje postać matki, tło społeczne, swoje dzieciństwo i młodość. Dopisał również wstęp, w którym zawarł swoje poglądy estetyczne. 4 lub 6 lipca 1909 roku porzucił pisanie polemiki i rozpoczął, na podstawie zarysowanych wątków, pisać powieść W poszukiwaniu straconego czasu[3].