Przylepek brodacznik

Przylepek brodacznik
	Alcis jubata
	(Thunberg, 1788)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	miernikowcowate
Rodzaj	Alcis
Gatunek	przylepek brodacznik
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przylepek brodacznik (Alcis jubata) – gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych (Geometridae). Jest gatunkiem bardzo rzadko spotykanym. Występuje w wilgotnych borach świerkowych. Nie jest objęty ochroną gatunkową, ale porosty z rodzaju Usnea, na których żyją jego gąsienice, podlegają ścisłej ochronie.

Wygląd

Samica ma czułka nitkowate, samiec grzebykowate. Skrzydła białawe, czasem z ciemnym, drobnym przyprószeniem. Na przednim skrzydle mają bardzo dużą plamkę, połączoną z przednim brzegiem skrzydła. Tylne skrzydło ma natomiast drobną plamkę. Przepaski są bardzo słabo zaznaczone, zazwyczaj zachowane w postaci oddzielnych kropek. Strzępina obu par skrzydeł jest ciemno plamkowata. Rozpiętość skrzydeł od 24 do 27 mm.

Okres lotu

Motyl pojawia się latem: w czerwcu do końca sierpnia. Gatunek ten jest bardzo aktywny nocą, w dzień kryje się na pniach drzew. Spowodowane jest to ubarwieniem skrzydeł. Zimuje w stadium gąsienicy.

Biotop

Gatunek preferuje ostoje porostów krzaczkowatych, znajdujące się w górskich borach świerkowych oraz w puszczach i borach mieszanych. Spotykany również na obrzeżach torfowisk wysokich.

Zasięg występowania

Gatunek występuje w północnej, środkowej i południowej Europie. W Polsce występuje w Puszczy Białowieskiej^[1], jest tam jednak coraz rzadziej spotykany.

Rośliny żywicielskie

Gąsienice żyją na porostach z rodzaju brodaczka (w szczególności na okazach gatunku Usnea barbata) rosnących na świerku i jodle.

Zagrożenia

Zagrożenie dla tego gatunku stanowią zanieczyszczenia powietrza, na które bardzo wrażliwe są porosty, będące pokarmem gąsienic. Innym zagrożeniem są zjawiska i działania prowadzące do przesuszenia odpowiednich dla tego gatunku wilgotnych siedlisk leśnych.

Ochrona

Gatunek ujęty w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.

Zobacz też

Przypisy

↑ Głowaciński Z. (red), Nowacki J. (red.). „Czerwona Księga Zwierząt Polski. Bezkręgowce.”, 2004. Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie i Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu.

Bibliografia

J. Buszko, Atlas motyli Polski, 2000.
J. Buszko, J. Junnilainen, J.-P. Kaitila, J. Nowacki, K. Nupponen, K. Pałka. 1996a. Nowe i rzadko spotykane w Polsce motyle (Lepidoptera) stwierdzone w południowo-wschodniej części kraju.
Motyle Europy. Krzysztof Jonko
Polska Czerwona Księga Zwierząt. Bezkręgowce. wydanie internetowe. [1]

[CzerwonaKsięga-1] Głowaciński Z. (red), Nowacki J. (red.). „Czerwona Księga Zwierząt Polski. Bezkręgowce.”, 2004. Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie i Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu.

[1]