Pseuderanthemum maculatum

Pseuderanthemum maculatum
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

akantowate

Rodzaj

Pseuderanthemum

Gatunek

Pseuderanthemum maculatum

Nazwa systematyczna
Pseuderanthemum maculatum (G.Lodd.) I.M.Turner
Taxon 65: 1134 (2016)[3]
Kultywar o purpurowych liściach

Pseuderanthemum maculatum (G.Lodd.) I.M.Turner – gatunek roślin z rodziny akantowatych (Acanthaceae). Pochodzi z archipelagu wysp Nowe Hebrydy (państwo Vanuatu). Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna[4]. W krajach o ciepłym klimacie (strefy mrozoodporności 9–11) jest uprawiany jako roślina ogrodowa, w Polsce ze względu na klimat jako roślina pokojowa[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Krzew w swojej ojczyźnie osiągający wysokość i szerokość do 1 m. Liście eliptycznie-jajowate, ostro zakończone, ogonkowe, duże (długość do 15 cm) z dużymi biało-różowymi plamami w środkowej części blaszki. Istnieją kultywary mające liście stale wybarwione na purpurowo. Kwiaty białe z różowymi lub fioletowymi wybarwieniami, kielich zielony lub czerwony o długości ok. 8 mm. Owocem jest zgrubiała torebka z 4 nasionami[6].

Uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Jego głównymi walorami ozdobnymi są metalicznie błyszczące i silnie wybarwione liście. Kwiaty tej rośliny także są ładne, ale w Polsce w uprawie pokojowej kwitnie bardzo rzadko. Wymaga próchnicznej, przepuszczalnej gleby i półcienistego stanowiska. Ilość światła ma decydujące znaczenie dla wybarwienia liści. Przy zbyt słabym świetle zanikają barwne plamy na liściach, przy zbyt silnym liście wybarwiają się silnie, ale roślina przestaje rosnąć. Ziemia w doniczce nie może przeschnąć, gdyż powoduje to obumarcie rośliny. Zimą konieczne jest spryskiwanie. Zalecane jest przycinanie pędu głównego, aby rośliny rozkrzewiały się. Nawozi się nawozami wieloskładnikowymi z dużą ilością potasu. Jednak po kilku latach uprawy roślina staje się nieładna, z tego względu zaleca się odnawianie jej co kilka lat. Rozmnaża się łatwo z sadzonek pędowych lub wierzchołkowych, ale ukorzeniać je trzeba w wysokiej temperaturze (25–28 °C). Bywa atakowany przez przędziorki, mączlika szklarniowego, wełnowce[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
  3. a b Pseuderanthemum maculatum (G.Lodd.) I.M.Turner, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-13].
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2012-05-28].
  5. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  6. Pseudranthemum carruthersii. [dostęp 2012-06-10].
  7. Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Cz. II. Edward Kawecki (zdjęcia). Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1998. ISBN 83-7073-089-2.