Pseudofumaria alba | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Pseudofumaria | ||
Nazwa systematyczna | |||
Pseudofumaria Medik. Philos. Bot. 1: 100 (1789)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Pseudofumaria – rodzaj z rodziny makowatych (Papaveraceae) i podrodziny dymnicowych Fumarioideae. Obejmuje 2 gatunki występujące w Europie w Alpach, na Półwyspie Apenińskim oraz w zachodniej części Półwyspu Bałkańskiego. Rośliny uprawiane i w wielu miejscach dziczejące, zwłaszcza w zachodniej i środkowej Europie[5]. Pseudofumaria lutea uprawiana jest i dziczeje także w Polsce[6].
Byliny z gęsto rozgałęzionymi, nagimi pędami osiągającymi do 40 cm wysokości. Liście dwu- i trzykrotnie podzielone. Kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan, wsparte wąskimi łuskowatymi przysadkami. Szypułki zagięte, wydłużają się podczas owocowania. Kwiaty grzbieciste. Zewnętrzna para płatków korony na końcach silnie wywinięta na zewnątrz, górny płatek dodatkowo z krótką ostrogą. Płatki są żółte lub białe z żółtym zakończeniem. Owocem jest torebka zawierająca od 3 do 13 czarnych nasion z elajosomami[5][3].
Rodzaj z podrodziny dymnicowych Fumarioideae[7], rodziny makowatych Papaveraceae zaliczanej do rzędu jaskrowców (Ranunculales) i wraz z nim do okrytonasiennych[2].