Psychiatria dzieci i młodzieży

Psychiatria dzieci i młodzieży – odrębna specjalizacja lekarska zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem chorób psychicznych (patrz ICD-10) występujących u dzieci i młodzieży[1]. W Europie wyrosła z neurologii i neuropsychiatrii, początkowo cechowało ją myślenie biologiczne. W USA jej początek datuje się na lata 50. i upatruje w pracy prawników, pedagogów, psychologów, którzy w trudnym czasie przemian społeczno-politycznych zaczęli zauważać szczególne problemy dzieci i młodzieży[2].

Sytuacja w Polsce

[edytuj | edytuj kod]
Mapa przedstawiająca ilość lekarzy psychiatrów dzieci i młodzieży w poszczególnych województw w Polsce na 10 tysięcy osób małoletnich
Mapa przedstawiająca ilość lekarzy psychiatrów dzieci i młodzieży w poszczególnych województw w Polsce na 10 tysięcy osób małoletnich

W roku 2012 Polsce było 990 łóżek psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży, z tego 615 w szpitalach psychiatrycznych i 375 w oddziałach psychiatrycznych w szpitalach ogólnych, przy relatywnie słabym rozwoju służb środowiskowych, najbardziej skutecznych w opiece nad dziećmi i młodzieżą. W roku 2012 funkcjonowało 175 Poradni Zdrowia Psychicznego dla dzieci i młodzieży i tylko około 30 oddziałów dziennych[3]. W Polsce konsultantem krajowym psychiatrii dzieci i młodzieży od 1 marca 2017 jest dr hab. n. med Barbara Remberk[4].

Odpowiedzią na trudną sytuację systemu psychiatrii dziecięcej w Polsce ma być przygotowywana przez ministerstwo zdrowia reforma, której celem jest stworzenie systemu opartego na trzech poziomach pomocy: opiece środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej, centrach zdrowia psychicznego oraz na ośrodkach wysokospecjalistycznej całodobowej opieki[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Program specjalizacji w dziedzinie PSYCHIATRII DZIECI I MŁODZIEŻY dla lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia, lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny. Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2018-11-13. [dostęp 2021-06-14].
  2. ↑ Irena Namysłowska: Psychiatria Dzieci i Młodzieży. PZWL, 2012, s. 3-10.
  3. ↑ Irena Namysłowska: Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży w Polsce – stan rozwoju opieki psychiatrycznej i zadania na przyszłość. 01.2013. [dostęp 2014-08-12].
  4. ↑ Konsultanci krajowi. Ministerstwo Zdrowia. [dostęp 2021-06-14].
  5. ↑ Sytuacja na oddziale psychiatrii WUM. Kilkaset pacjentów rocznie. "Różne powody". tvn24.pl, 2022-02-15. [dostęp 2022-09-07].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]