Ptasznik słoneczny

Ptasznik słoneczny
	Pterinochilus murinus
	Pocock, 1897
	; Ptasznik słoneczny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Rodzina	ptasznikowate
Rodzaj	Pterinochilus
Gatunek	Pterinochilus murinus
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2015-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ptasznik słoneczny (Pterinochilus murinus) – pająk z rodziny ptasznikowatych.

Zamieszkuje rozległe tereny środkowej i południowej Afryki. W naturze zamieszkuje nory po małych ssakach, które wyściela pajęczyną. Gniazda robi także między korzeniami lub kamieniami. Spotykane odmiany: pomarańczowy/Usambara (Tanzania), Kalahari (Pustynia Kalahari), ciemny (Kenia).

Odmiana klasyczna charakteryzuje się żółtym ubarwieniem a odmiana Usambara jest płomienistopomarańczowa, stąd nazwa ptasznik słoneczny (inna nazwa Harpactira elevata). Rozmiar głowotułowia z odwłokiem – do 6,5 cm, wraz z odnóżami – do 15 cm. Samce są mniejsze i smuklejsze. Pająk bardzo szybki i agresywny, potrafi kąsać bez powodu. Jego jad może być niebezpieczny dla człowieka. Ugryzienie jest bardzo bolesne, powoduje skurcze mięśni i częściowy paraliż.

Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Rozpowszechniony w polskich hodowlach. W warunkach hodowlanych żywi się go m.in. świerszczami, karaczanami, drewnojadami, szarańczą. Nie powinno się podawać innych zwierząt karmowych niż bezkręgowce.