Puchar Świata w Rugby 7 (2013)

Puchar Świata w Rugby 7 2013
2013 Rugby World Cup Sevens
2009 2018
Dyscyplina

rugby 7

Organizator

IRB

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Moskwa Rosja

Otwarcie

28 czerwca 2013

Zamknięcie (finał)

30 czerwca 2013

Liczba drużyn

24+16

Liczba aren

2 (w 1 mieście)

Statystyki turnieju
Liczba meczów

58+42

Puchar Świata w Rugby 7 2013 – szósty Puchar Świata, turniej o randze mistrzostw świata w rugby 7 rozgrywany co cztery lata, który odbył się w Moskwie w kompleksie stadionu Łużniki w dniach od 28 do 30 czerwca 2013 roku. Rywalizowały w nim dwadzieścia cztery drużyny męskie i szesnaście żeńskich. Triumfatorami okazały się reprezentacje Nowej Zelandii.

Żadna ze 133 przebadanych pod kątem dopingu próbek nie dała wyniku pozytywnego[1].

Wybór organizatora

[edytuj | edytuj kod]

Wstępne zgłoszenia związków rugby chętnych do zorganizowania tego turnieju były przyjmowane przez IRB do 3 listopada 2009. Na tym etapie żadne szczegóły nie były wymagane, toteż zgłosiło się osiem państw: Argentyna, Australia, Brazylia, Hongkong, Niemcy, Rosja, Szkocja i USA[2][3]. Zgłoszenie Rosjan oznaczało jednocześnie rezygnację z ubiegania się o organizację piętnastoosobowego Pucharu Świata w 2019[4][5]. Z ośmiu federacji, które złożyły wstępne zgłoszenia, trzy – Brazylia, Niemcy i Rosja – przedstawiły oficjalne wnioski w wyznaczonym terminie 15 grudnia 2009 roku[6][7]. W maju 2010 roku IRB wyznaczyła Rosję na organizatora tego turnieju[8].

Terminarz

[edytuj | edytuj kod]

W maju 2012 roku IRB ustaliła ramy czasowe turnieju – mecze zostały rozegrane w dniach od 28 czerwca do 30 czerwca 2013 roku na stadionie Łużniki[9]. Szczegółowy terminarz został opublikowany na sto dni przed rozpoczęciem turnieju[10][11][12].

Uczestnicy

[edytuj | edytuj kod]

W turnieju uczestniczyło 16 drużyn żeńskich i 24 męskie[8]. Składy zespołów podano dzień przed zawodami[13][14][15][16].

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Automatyczny awans do turnieju finałowego uzyskali w przypadku mężczyzn ćwierćfinaliści[17], a wśród kobiet półfinalistki[18] poprzedniego Pucharu Świata. O pozostałe miejsca odbywały się turnieje eliminacyjne[19].

Mężczyźni

[edytuj | edytuj kod]
[1] Afryka Ameryka Południowa Ameryka Północna/Karaiby Azja Europa Oceania
Automatyczna kwalifikacja
Regionalne eliminacje

Kobiety

[edytuj | edytuj kod]
[2] Afryka Ameryka Południowa Ameryka Północna/Karaiby Azja Europa Oceania
Automatyczna kwalifikacja
Regionalne eliminacje
* Najlepsza z drużyn z Oceanii (prócz Nowej Zelandii i Australii) wystąpiła w azjatyckim turnieju kwalifikacyjnym, z którego awans uzyskały trzy drużyny.

Losowanie grup

[edytuj | edytuj kod]

Na początku grudnia 2012 roku IRB ogłosiła, iż losowanie grup turnieju głównego odbędzie się w Moskwie 28 lutego 2013 roku. Podstawą do rozstawienia męskich zespołów była postawa prezentowana w zawodach IRB Sevens World Series w dwóch ostatnich pełnych sezonach (2010/11 i 2011/12) oraz w rozegranych do czasu losowania pięciu turniejach sezonu 2012/13. Wśród kobiet natomiast wzięte zostały pod uwagę wyniki osiągnięte w rozegranym w sezonie 2011/12 IRB Women's Sevens Challenge Cup wraz z pierwszymi dwiema rundami IRB Women's Sevens World Series (2012/2013)[20][21][22].

Przed losowaniem zespoły zarówno męskie, jak i żeńskie, zostały podzielone na cztery koszyki według ustalonego wcześniej rankingu[23][24].

Mężczyźni   Kobiety
Koszyk 1 Koszyk 2 Koszyk 3 Koszyk 4 Koszyk 1 Koszyk 2 Koszyk 3 Koszyk 4
 Nowa Zelandia  Walia  Kanada  Japonia  Anglia  Nowa Zelandia  Holandia  Japonia
 Fidżi  Argentyna  Portugalia  Hongkong  Australia  Południowa Afryka  Chiny  Tunezja
 Południowa Afryka  Francja  Hiszpania  Gruzja  Kanada  Hiszpania  Francja  Irlandia
 Samoa  Kenia  Rosja  Tunezja  Stany Zjednoczone  Rosja  Brazylia  Fidżi
 Anglia  Szkocja  Tonga  Filipiny
 Australia  Stany Zjednoczone  Zimbabwe  Urugwaj

Zawody

[edytuj | edytuj kod]

Zawody sędziowało dwudziestu sześciu mężczyzn i czternaście kobiet[25][26].

Turniej mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

W wyniku przeprowadzonego 28 lutego 2013 roku losowania powstało sześć czterozespołowych grup[27][28].

Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D Grupa E Grupa F
 Australia  Południowa Afryka  Samoa  Nowa Zelandia  Fidżi  Anglia
 Francja  Szkocja  Kenia  Stany Zjednoczone  Walia  Argentyna
 Hiszpania  Rosja  Zimbabwe  Kanada  Tonga  Portugalia
 Tunezja  Japonia  Filipiny  Gruzja  Urugwaj  Hongkong

W zawodach triumfowali Nowozelandczycy w finale pokonując Anglików, brąz przypadł zaś reprezentantom Fidżi[29]. Najwięcej punktów zdobył Kanadyjczyk Nathan Hirayama, zaś w klasyfikacji przyłożeń z siedmioma zwyciężył Fidżyjczyk Metuisela Talebula[30].

Turniej kobiet

[edytuj | edytuj kod]

W wyniku przeprowadzonego 28 lutego 2013 roku losowania powstały cztery czterozespołowe grupy[27][31].

Grupa A Grupa B Grupa C Grupa D
 Kanada  Australia  Stany Zjednoczone  Anglia
 Nowa Zelandia  Południowa Afryka  Hiszpania  Rosja
 Holandia  Chiny  Brazylia  Francja
 Tunezja  Irlandia  Fidżi  Japonia

W zawodach triumfowały Nowozelandki w finale pokonując po raz drugi w tym turnieju Kanadyjki, brąz przypadł zaś reprezentantkom USA[32]. Najwięcej punktów zdobyła przedstawicielka mistrzowskiej drużyny Portia Woodman (60), która wszystkie punkty zdobyła z przyłożeń zwyciężając również w tej klasyfikacji[33].

Sponsorzy

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2013 roku ogłoszono głównych sponsorów zawodów – Mobile TeleSystems, Canterbury of New Zealand oraz Bank Zenit[34].

Globalnym partnerem została firma AIG[35].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Record doping tests conducted at RWC7s. rwcsevens.com. [dostęp 2013-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-06)]. (ang.).
  2. Bidding process begins for Rugby World Cup Sevens. espnscrum.com. [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-07)]. (ang.).
  3. Strong interest to host RWC Sevens 2013. rwcsevens.com. [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-08)]. (ang.).
  4. Russia signal interest in hosting RWC Sevens. espnscrum.com. [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-16)]. (ang.).
  5. Russia wants the Sevens. rugbynews.co.nz. [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-09)]. (ang.).
  6. Ground breaking interest for RWC Sevens 2013. rwcsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2012-06-07]. (ang.).
  7. Three Unions bidding to host Sevens World Cup. rugbyweek.com. [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-16)]. (ang.).
  8. a b Russia to host Rugby World Cup Sevens 2013. rwcsevens.com. [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-27)]. (ang.).
  9. RWC Sevens 2013 dates announced. rwcsevens.com. [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-19)]. (ang.).
  10. Match schedule announced with 100 days to go. rwcsevens.com. [dostęp 2013-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-19)]. (ang.).
  11. RWC Sevens 2013 - men's tournament schedule. irb.com. [dostęp 2013-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-26)]. (ang.).
  12. RWC Sevens 2013 - women's tournament schedule. irb.com. [dostęp 2013-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-26)]. (ang.).
  13. Final men's squads declared for Moscow. rwcsevens.com. [dostęp 2013-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-24)]. (ang.).
  14. SQUAD LISTS WITH RWC TOTALS. irb.com. [dostęp 2013-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-08)]. (ang.).
  15. Final women's squads declared for Moscow. rwcsevens.com. [dostęp 2013-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-16)]. (ang.).
  16. SQUAD LISTS WITH RWC TOTALS. irb.com. [dostęp 2013-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-08)]. (ang.).
  17. RWC Sevens 2013 - men's qualifying. rwcsevens.com. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (ang.).
  18. RWC Sevens 2013 - women's qualifying. rwcsevens.com. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (ang.).
  19. Direct qualifiers start for RWC Sevens 2013. rwcsevens.com. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-04)]. (ang.).
  20. Pool Allocation Draw will reward Series form. rwcsevens.com. [dostęp 2012-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-10)]. (ang.).
  21. RWC Sevens 2013 - men's tournament rules. rwcsevens.com. [dostęp 2012-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (ang.).
  22. RWC Sevens 2013 - women's tournament rules. rwcsevens.com. [dostęp 2012-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (ang.).
  23. England and NZ top of RWC Sevens seedings. rwcsevens.com. [dostęp 2013-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-10)]. (ang.).
  24. Moscow set for RWC Sevens Pool Draw. rwcsevens.com. [dostęp 2013-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-07)]. (ang.).
  25. Match officials announced for RWC Sevens. rwcsevens.com. [dostęp 2013-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-19)]. (ang.).
  26. RWC Sevens 2013 Match Officials. irb.com. [dostęp 2013-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-12)]. (ang.).
  27. a b RWC Sevens 2013 pool draw takes place. rwcsevens.com. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-19)]. (ang.).
  28. RWC7s men's pool draw: Team reaction. rwcsevens.com. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-24)]. (ang.).
  29. New Zealand win RWC Sevens title in Moscow. rwcsevens.com. [dostęp 2013-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-05)]. (ang.).
  30. Statistics 2013. rwcsevens.com. [dostęp 2013-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (ang.).
  31. RWC7s women's pool draw - Team reaction. rwcsevens.com. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-23)]. (ang.).
  32. New Zealand are Women's RWC Sevens champions. rwcsevens.com. [dostęp 2013-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-04)]. (ang.).
  33. Statistics 2013. rwcsevens.com. [dostęp 2013-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
  34. RWC Sevens 2013 attracts world-class sponsors. rwcsevens.com. [dostęp 2013-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-19)]. (ang.).
  35. AIG appointed Global Partner of RWC Sevens. rwcsevens.com. [dostęp 2013-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-19)]. (ang.).