Pyrenopeziza brassicae

Pyrenopeziza brassicae
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	tocznikowce
Rodzina	Ploettnerulaceae
Rodzaj	Pyrenopeziza
Gatunek	Pyrenopeziza brassicae
	Nazwa systematyczna
	Pyrenopeziza brassicae B. Sutton & Rawl.; Trans. Br. mycol. Soc71(3): 426 (1979)

Pyrenopeziza brassicae B. Sutton & Rawl. – gatunek grzybów z rodziny Ploettnerulaceae^[1]. Pasożyt roślin z rodziny kapustowatych, ale głównie rzepak, wywołujący u niego chorobę o nazwie biała plamistość liści rzepaku^[2] (dawniej nazywana cylindrosporiozą roślin kapustowatych^[3] lub cylindrosporiozą roślin krzyżowych)^[4].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pyrenopeziza, Ploettnerulaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Synonimy nazwy naukowej:

Cylindrodochium concentricum (Grev.) Bonord. 1851
Cylindrosporium concentricum Grev. 1822
Cylindrosporium concentricum Unger 1833
Cylindrosporium concentricum var. macrosporum Bat. & Peres 1964
Gloeosporium concentricum (Grev.) Berk. & Broome 1850^[5].

Anamorfą jest Cylindrosporium concentricum, dawniej uznawany za odrębny gatunek, obecnie za synonim^[5].

Rozwój

Na pędach zaatakowanych roślin pojawiają się koncentrycznie ułożone acerwulusy o średnicy 0,1–0,2 mm. Powstają w nich jednokomórkowe, cylindryczne zarodniki konidialne o rozmiarach 10–16 × 3–4 μm. Dokonują one infekcji wtórnej zarażając następne rośliny. Roznoszone są przez rozpryskujące się na roślinie krople deszczu, zarażają więc tylko sąsiednie rośliny. Jesienią na obumarłych resztkach zaatakowanych roślin rozwijają się apotecja, w których na drodze płciowej powstają askospory. Apotecja mają średnicę 285 μm, a rozwijające się w nich worki mają długość 80–100 μm i szerokość 2,5–3,5 μm. Askospory mają rozmiar 12,5–18,5 × 2,5–3 μm. Dokonują one infekcji pierwotnej głównie jesienią oraz podczas łagodnej zimy. Po okresie trwającym od kilku tygodni do kilku miesięcy na porażonych roślinach rozwijają się z nich acerwulusy^[3].

Forma bezpłciowa, dawniej uważana za odrębny gatunek, jest obligatoryjnym pasożytem, forma płciowa saprotrofem^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-09] .
↑ ZbigniewZ. Borecki ZbigniewZ., MałgorzataM. Solenberg MałgorzataM. (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6 .
↑ ^a ^b ^c SelimS. Kryczyński SelimS., ZbigniewZ. Weber ZbigniewZ. (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 382, 383, ISBN 978-83-09-01077-7 .
↑ ZofiaZ. Fiedorow ZofiaZ., BarbaraB. Gołębniak BarbaraB., ZbigniewZ. Weber ZbigniewZ., Choroby roślin rolniczych, Poznań: Wyd. AR Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2008, s. 158,159, ISBN 978-83-7160-468-3 .
↑ ^a ^b Species Fungorum [online] [dostęp 2016-07-23] .

[if-1] Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-09] .

[slow-2] ZbigniewZ. Borecki ZbigniewZ., MałgorzataM. Solenberg MałgorzataM. (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6 .

[fito-3] SelimS. Kryczyński SelimS., ZbigniewZ. Weber ZbigniewZ. (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 382, 383, ISBN 978-83-09-01077-7 .

[fied-4] ZofiaZ. Fiedorow ZofiaZ., BarbaraB. Gołębniak BarbaraB., ZbigniewZ. Weber ZbigniewZ., Choroby roślin rolniczych, Poznań: Wyd. AR Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2008, s. 158,159, ISBN 978-83-7160-468-3 .

[sf-5] Species Fungorum [online] [dostęp 2016-07-23] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]