Pysznica

Pysznica
wieś
Ilustracja
Kościół w Pysznicy
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

stalowowolski

Gmina

Pysznica

Wysokość

155 m n.p.m.

Liczba ludności (2023)

4959[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

37-403[3]

Tablice rejestracyjne

RST

SIMC

0804490[4]

Położenie na mapie gminy Pysznica
Mapa konturowa gminy Pysznica, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pysznica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pysznica”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pysznica”
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego
Mapa konturowa powiatu stalowowolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pysznica”
Ziemia50°34′19″N 22°07′36″E/50,571944 22,126667[1]
Strona internetowa

Pysznicawieś w południowo-wschodniej Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Pysznica[5][4]. Leży nad strugą Pyszenką w pobliżu jej ujścia do Sanu z prawego brzegu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona w XVI wieku przez króla Zygmunta Augusta. Legenda mówi, iż król polujący na terenie Puszczy Solskiej (obejmującej niegdyś tereny obecnej Pysznicy) spragniony zatrzymał się nad niewielkim strumykiem. Woda, której się napił, była "pyszna". Król rozkazał założenie w tym miejscu osady. Przyjęła ona nazwę Pysznica od "pysznej" wody a strumyk nazwano Pyszenka. Początek osadnictwa miał miejsce w pobliżu Pyszenki, gdzie obecnie znajduje się ul. Ziarny. W czasie I rozbioru wieś weszła w skład Austrii. Osada pełniła funkcje rolnicze.

W 1944 roku w miejscowości Pysznica kwaterował sztab 78 Korpusu Piechoty Armii Czerwonej a dywizje wchodzące w jego skład (31 Dywizja Piechoty, 214 Dywizja Piechoty i 373 Dywizja Piechoty) zajęły pozycje na zachód i północ od Pysznicy[6].

Obecnie ok. 60% gminy stanowią lasy państwowe, gminne i serwitutowe. Struktura zatrudnienia uległa ogromnej zmianie. Coraz powszechniejszy widok stanowią ugory. Nieopłacalność produkcji rolnej związana jest ze zbyt dużym rozdrobnieniem gospodarstw. W rolnictwie pracuje już niewielki odsetek mieszkańców, natomiast większość pracuje w usługach i przemyśle w Stalowej Woli. Ostatnimi laty obserwuje się proces reurbanizacji Stalowej Woli. Ludzie przeprowadzają się na tereny sąsiadujących wsi w tym także i Pysznicy. Efektem tego procesu jest rozrost istniejących osiedli zabudowań jednorodzinnych, jak i powstawanie nowych.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Miejscowość jest siedzibą gminy Pysznica oraz rzymskokatolickiej parafii Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Jana Chrzciciela. Stanowi również główny ośrodek usługowy gminy.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]

Główne instytucje

[edytuj | edytuj kod]

Oświata

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie wsi działalność dydaktyczną prowadzą:

Szkoła podstawowa

[edytuj | edytuj kod]

Przedszkole

[edytuj | edytuj kod]
  • Przedszkole

Sport i rekreacja

[edytuj | edytuj kod]

Lista klubów sportowych działających na terenie wsi Pysznica:

Obiekty sportowe

[edytuj | edytuj kod]
Pysznica
  • Gminne Centrum Sportowo-Rekreacyjne i Kulturalne.
  • Boisko sportowe LZS “Olimpia” Pysznica.
  • Boisko wielofunkcyjne przy PSP.

Ludzie związani z Pysznicą‎

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Pysznicą‎‎.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 113554
  2. Raport o stanie Gminy Pysznica za 2023 rok. s. 8
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1053 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  6. Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-05-18].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]