Quincy Porter

Quincy Porter
ilustracja
Imię i nazwisko

William Quincy Porter

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1897
New Haven

Pochodzenie

amerykańskie

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1966
Bethany

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pedagog

William Quincy Porter (ur. 7 lutego 1897 w New Haven w stanie Connecticut, zm. 12 listopada 1966 w Bethany w stanie Connecticut[1][2]) – amerykański kompozytor i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny kaznodziejów, był potomkiem Jonathana Edwardsa[3]. Jego dziadek i ojciec byli wykładowcami Uniwersytetu Yale[1]. W dzieciństwie uczył się gry na skrzypcach[3]. Studiował na Yale u Horatio Parkera i D.S. Smitha[1][2]. Następnie wyjechał do Paryża, gdzie był uczniem Schola Cantorum de Paris u Vincenta d’Indy’ego (kompozycja) i Luciena Capeta (skrzypce)[1][2]. W 1922 roku wrócił do Stanów Zjednoczonych i kontynuował studia w Nowym Jorku u Ernesta Blocha[1]. Wykładał w Cleveland Institute of Music (1923–1928 i 1931–1932), w Vassar College w Poughkeepsie (1932–1938), New England Conservatory of Music w Bostonie (1938–1946), na Uniwersytecie Yale (1946–1965) i w Pierson College w New Haven (1958–1965)[2]. Był członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury[3].

W swojej twórczości łączył elementy typowe dla niemieckiego neoromantyzmu, francuskiego impresjonizmu i muzyki amerykańskiej, odwoływał się też do renesansowej polifonii[2]. W 1954 roku otrzymał Nagrodę Pulitzera za Koncert na dwa fortepiany i orkiestrę[3][1].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1])

Utwory orkiestrowe

  • Ukrainian Suite na smyczki (1925)
  • Suita c-moll (1926)
  • Poem and Dance (1932)
  • 2 symfonie (I 1934, II 1961–1962)
  • Dance in Three-Time na orkiestrę kameralną (1937)
  • Music for Strings (1941)
  • Fantasy on a Pastoral Theme na organy i smyczki (1942)
  • The Moving Tide (1944)
  • Koncert altówkowy (1948)
  • Fantazja na wiolonczelę i małą orkiestrę (1950)
  • Koncert na 2 fortepiany i orkiestrę, opublikowany później pod nazwą Concerto Concertante (1952–1953)
  • suita symfoniczna New England Episodes (1958)
  • Koncert na orkiestrę dętą (1959)
  • Koncert klawesynowy (1959)
  • Koncert na orkiestrę dętą (1960)
  • uwertura Ohio (1963)

Utwory kameralne

  • 10 kwartetów smyczkowych (1923, 1925, 1930, 1931, 1935, 1937, 1943, 1950, 1958, 1965)
  • 2 sonaty skrzypcowe (1926, 1929)
  • In Monasterio na kwartet smyczkowy (1927)
  • Kwintet fortepianowy (1927)
  • Little Trio na flet, skrzypce i altówkę (1928)
  • Kwintet klarnetowy (1929)
  • Suita na altówkę (1930)
  • Quintet on Childhood Theme na flet i smyczki (1937)
  • Sonata na róg (1946)
  • String Sextet on Slavic Folk Tunes (1947)
  • 4 utwory na skrzypce i fortepian (1947)
  • Duo na skrzypce i altówkę (1954)
  • Duo na flet i harfę (1957)
  • Divertimento na kwintet dęty (1960)
  • Kwintet obojowy (1966)

Utwory fortepianowe

  • Sonata (1930)
  • 8 Pieces for Bill (1941–1942)
  • 6 Miniatures (1943)
  • Day Dreams (1957)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • The Desolate City na baryton i orkiestrę (1950)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2844. ISBN 0-02-865530-3.
  2. ↑ a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 166. ISBN 978-83-224-0837-7.
  3. ↑ a b c d Elizabeth A. Brennan, Elizabeth C. Clarage: Who’s who of Pulitzer Prize Winners. Phoenix: Oryx Press, 1999, s. 426. ISBN 1-57356-111-8.