RD-253

RD-253
Ilustracja
Sześć silników RD-275M pierwszego stopnia rakiety Proton M
Kraj pochodzenia

 ZSRR

Projektant

Walentin Głuszko (projekt)
NPO Energomasz (produkcja)

Wykorzystanie

1. stopień rakiet Proton

Materiały napędowe

UDMH i N2O4

Pierwszy lot

1965

Osiągi
Siła ciągu na poziomie morza

1470-1670 kN

Siła ciągu w próżni

1630-1830 kN

Impuls właściwy na poz. morza

285 s

Impuls właściwy w próżni

316 s

Parametry
Komory spalania

1

Ciśnienie w komorze

150-169 bar

Wymiary
Długość

3 m

Średnica

1,5 m

Masa

1260 kg

RD-253 (ros. РД-253, Раке́тный Дви́гатель 253) – silnik rakietowy produkowany przez ZSRR / Rosję, zaprojektowany przez zespół kierowany przez W. Głuszkę. Wykorzystywany w rakietach Proton[1].

Wersje[2]

[edytuj | edytuj kod]
  • RD-253 (numer w indeksie GRAU: 14D13) – wariant bazowy, wykorzystywany w rakietach UR-500 i Proton K,
  • RD-254 (numer w indeksie GRAU: nieznany) – wariant eksperymentalny, nigdy nie użyty,
  • RD-256 (numer w indeksie GRAU: nieznany) – wariant eksperymentalny, nigdy nie użyty,
  • RD-275 (numer w indeksie GRAU: 14D14) – zmodyfikowana wersja, ciąg o 7,7% wyższy niż w RD-253, używany w rakiecie Proton M,
  • RD-275M (numer w indeksie GRAU: 14D14M) – modyfikacja RD-275, w użyciu od 2007, używany w rakiecie Proton M.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ RD-253. [w:] Engines [on-line]. NPO Energomasz. [dostęp 2012-08-10]. (ang.).
  2. ↑ ЖРД РД-253 (11Д43) и РД-275 (14Д14). lpre.de. [dostęp 2012-08-10]. (ros.).