RSS Intrepid

RSS Intrepid (69)
Ilustracja
RSS „Intrepid” w 2007 roku
Klasa

fregata rakietowa

Typ

La Fayette

Projekt

FL 3000

Historia
Stocznia

ST Engineering Marine(inne języki), Singapur

Położenie stępki

8 marca 2003

Wodowanie

3 lipca 2004

 Singapur
Wejście do służby

5 lutego 2008

Los okrętu

w służbie (2021)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 3200 ton

Długość

114 m

Szerokość

16 m

Zanurzenie

5 m

Napęd
4 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 36 MW (48 276 KM)
2 śruby
Prędkość

27 węzłów

Zasięg

4000 Mm przy 15 w.

Sensory
radary Herakles MFR, Terma Scanter 2001
sonar ALOFTS 980
Uzbrojenie
1 działo uniwersalne kal. 76 mm
2 działka plot. kal. 20 mm (2 x I)
2 wkm kal. 12,7 mm (2 x I)
8 pocisków rakietowych Harpoon (4 x II)
32 pociski przeciwlotnicze Aster 15/30 (4 x VIII)
Wyrzutnie torpedowe

6 x 324 mm (2 x III)

Wyposażenie
zintegrowany system walki DSTA/ST
system kierowania ogniem EADS Najir 2000
system rozpoznania elektronicznego Rafael C-Pearl-M
2 wyrzutnie celów pozornych NGDS
Wyposażenie lotnicze
1 śmigłowiec Sikorsky S-70B Seahawk
Załoga

86

RSS Intrepidsingapurska fregata rakietowa z początku XXI wieku, jedna z sześciu zamówionych przez Singapur jednostek typu La Fayette. Okręt został zwodowany 3 lipca 2004 roku w stoczni ST Engineering Marine(inne języki) w Singapurze, a do służby w marynarce wojennej(inne języki) wszedł 5 lutego 2008 roku. Jednostka, oznaczona numerem taktycznym 69 nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2021 rok).

Projekt i budowa

[edytuj | edytuj kod]

Nowatorska konstrukcja zaprojektowanych na przełomie lat 80. i 90. XX wieku francuskich fregat typu La Fayette[a], jej podatność na modernizacje oraz możliwość instalacji różnorodnego wyposażenia spowodowały, że 6 marca 2000 roku Singapur złożył zamówienie na sześć okrętów tego typu (przyczyniła się do tego m.in. skuteczna kampania reklamowa francuskich okrętów)[2][3]. Priorytetem w konstrukcji fregat było jak największe obniżenie powierzchni odbicia radiolokacyjnego, co osiągnięto poprzez pochylenie burt, nadbudówki i masztów pod kątem plus lub minus 10°, ograniczenie liczby elementów konstrukcyjnych wystających poza linie okrętu, zastosowanie do budowy materiałów absorbujących fale elektromagnetyczne oraz ograniczenie emisji cieplnej, akustycznej i magnetycznej[1][4]. Nowością we francuskim przemyśle stoczniowym była również modułowa konstrukcja okrętów, składających się z 11 sekcji, co znacznie skróciło czas budowy jednostek[1][5]. Okręty zamówione przez Singapur różniły się od francuskich wymiarami oraz uzbrojeniem i wyposażeniem radioelektronicznym[6].

RSS[b] „Intrepid” zbudowany został w stoczni ST Engineering Marine(inne języki) w Singapurze[4]. Stępkę okrętu położono 8 marca 2003 roku, a zwodowany został 3 lipca 2004 roku[3][7].

Dane taktyczno-techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Okręt jest fregatą rakietową o długości całkowitej 114 metrów, szerokości całkowitej 16 metrów i zanurzeniu 5 metrów[3][8][c]. Wyporność pełna wynosi 3200 ton[3][4][d]. Okręt napędzany jest przez cztery 20-cylindrowe silniki wysokoprężne MTU 20V 8000 M90 o łącznej mocy 36 MW (48 276 KM), poruszające poprzez wały napędowe dwoma śrubami[3][8][e]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 27 węzłów[8][9]. Zasięg wynosi 4000 Mm przy prędkości 15 węzłów[3][9][f].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z umieszczonej na dziobie w wieży pojedynczej armaty uniwersalnej OTO Melara Super Rapid kalibru 76 mm L/62[4][8]. Masa pocisku wynosi 6 kg, donośność 16 000 metrów, a szybkostrzelność 120 strz./min[3][9]. Artylerię przeciwlotniczą stanowią dwa pojedyncze działka przeciwlotnicze MIT-20F2 kal. 20 mm L/90[3][4][g]. Broń lufową uzupełniają dwa pojedyncze wkm kal. 12,7 mm L/90[3][4][h].

Uzbrojenie rakietowe stanowią cztery podwójne wyrzutnie przeciwokrętowych pocisków rakietowych Harpoon RGM-84C (okręt przenosi osiem rakiet)[4][8]. Pocisk rozwija prędkość 0,9 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 227 kg, a maksymalny zasięg wynosi 130 km[3][9]. Prócz tego na okręcie znajdują się cztery ośmioprowadnicowe wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych i przeciwrakietowych MBDA Aster w wersjach Aster 15 i Aster 30, z łącznym zapasem 32 pocisków[4][8]. Maksymalny zasięg wynosi od 15 (Aster 15) do 30 km (Aster 30)[3][9]. Okręt wyposażony jest też w dwie potrójne wyrzutnie torpedowe kal. 324 mm[4][8]. Torpedy ZOP A244S Mod 3 mają głowicę bojową o masie 34 kg i zasięg 7 000 metrów przy prędkości 33 węzłów[3][9].

Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje dwa radary nawigacyjne Terma Scanter 2001, radar dozoru ogólnego Herakles MFR, wyposażony w dwie elektrooptyczne głowice obserwacyjno-celownicze system kierowania ogniem EADS Najir 2000, sonar holowany ALOFTS 980, zintegrowany system walki DSTA/ST oraz system rozpoznania elektronicznego Rafael C-Pearl-M[3][7]. Na okręcie zamontowano też dwie wyrzutnie celów pozornych NGDS[3][7].

Wyposażenie lotnicze stanowi śmigłowiec Sikorsky S-70B Seahawk, stacjonujący w umieszczonych na rufie hangarze i lądowisku[3][4].

Załoga okrętu składa się z 86 oficerów, podoficerów i marynarzy (w tym 15 członków personelu lotniczego)[3][8].

Służba

[edytuj | edytuj kod]
„Intrepid” w 2014 roku

RSS „Intrepid” został przyjęty do służby w marynarce wojennej Singapuru(inne języki) 5 lutego 2008 roku[3][7]. Okręt otrzymał numer taktyczny 69[4][7]. 3 kwietnia 2008 roku z pokładu okrętu dokonano pomyślnego odpalenia pocisków przeciwlotniczych Aster 15[3][9]. Na początku XXI wieku okręt (wraz z siostrzanymi fregatami „Formidable”, „Steadfast”, „Tenacious”, „Stalwart” i „Supreme”) wchodził w skład 185. dywizjonu, stacjonując w Changi[3][9]. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2021 rok)[10].

  1. Projekt nosił oznaczenie FL 3000, czyli Frégate légère de 3,000 tonnes[1].
  2. RSS – Republic of Singapore Ship – Okręt Republiki Singapuru.
  3. Gogin 2019 ↓ podaje, że długość jednostki wynosi 114,8 m, szerokość 16,3 m, a zanurzenie 6 m.
  4. Pacholski 2015 ↓, s. 12 i Saunders 2015 ↓, s. 752 podają, że wyporność wynosi 3250 ton.
  5. Gogin 2019 ↓ podaje, że moc siłowni okrętu wynosi 44 600 KM.
  6. Gogin 2019 ↓ podaje, że zasięg wynosi 5000 Mm przy prędkości 15 węzłów.
  7. Pacholski 2015 ↓, s. 12 podaje, że okręt wyposażony jest w dwa stanowiska Rafael Typhoon kal. 25 mm.
  8. Pacholski 2015 ↓, s. 12, 16 podaje, że okręt wyposażony jest w cztery wkm kal. 12,7 mm.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Pacholski 2015 ↓, s. 11.
  2. Pacholski 2015 ↓, s. 15-16.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Saunders 2009 ↓, s. 725.
  4. a b c d e f g h i j k Gogin 2019 ↓.
  5. Dura 1997 ↓, s. 13.
  6. Pacholski 2015 ↓, s. 12, 16.
  7. a b c d e Pacholski 2015 ↓, s. 18.
  8. a b c d e f g h Pacholski 2015 ↓, s. 12.
  9. a b c d e f g h Saunders 2015 ↓, s. 752.
  10. Deagel 2021 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Formidable. www.deagel.com. [dostęp 2021-02-26]. (ang.).
  • Maksymilian Dura. Niewidzialne okręty. Francuskie fregaty typu La Fayette. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4/1997 (7), 1997. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Ivan Gogin: FORMIDABLE frigates (2007-2009). Navypedia. [dostęp 2021-02-23]. (ang.).
  • Łukasz Pacholski. Fregaty typu La Fayette. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 3-4/2015 (155), 2015. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).
  • Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2015-2016. Jane’s Information Group Ltd, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).