Ramón Vinay

Ramón Vinay
Ilustracja
Imię i nazwisko

Ramón Mario Francisco Vinay Sepúlveda

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1911
Chillán

Pochodzenie

francusko-włoskie

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1996
Puebla

Typ głosu

tenor, baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Ramón Mario Francisco Vinay Sepúlveda[1] (ur. 31 sierpnia 1911 w Chillán, zm. 4 stycznia 1996 w Puebli[2]) – chilijski śpiewak pochodzenia francusko-włoskiego[3], występujący jako tenor i baryton[2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego matka była Włoszką, a ojciec Francuzem[4]. Po śmierci matki, wychowywał się wraz z ojcem i dwojgiem braci we Francji[4]. W 1928 roku wyjechał do Meksyku, gdzie uczył się śpiewu u Joségo Piersona[2]. Początkowo występował jako baryton. Na scenie zadebiutował w 1931 roku rolą króla Alfonsa w Faworycie Gaetana Donizettiego[2][3]. Kreował role barytonowe w Pajacach Ruggera Leoncavalla, Tosce Giacomo Pucciniego oraz Rigoletcie, Trubadurze i Traviacie Giuseppe Verdiego[2]. Po dalszych studiach wokalnych u Renégo Maisona w Nowym Jorku zaczął występować jako tenor, po raz pierwszy w 1944 roku w Meksyku jako Don José w Carmen Georges’a Bizeta[2]. W latach 1946–1961 występował jako solista w nowojorskiej Metropolitan Opera[2]. Śpiewał na festiwalu w Bayreuth (1952–1957) i w Covent Garden Theatre w Londynie (1953–1960)[3]. W 1962 roku powrócił do śpiewania partii barytonowych[2]. W 1969 roku pożegnał się ze sceną operową[2]. W latach 1969–1971 był dyrektorem opery w Santiago[3]. W 1974 roku ostatecznie zakończył karierę śpiewaczą[2].

Zasłynął przede wszystkim jako wykonawca tytułowej roli w Otellu Giuseppe Verdiego, którą odniósł sukcesy w mediolańskiej La Scali (1947), Arena di Verona (1948) i na festiwalu w Salzburgu (1951)[2]. Ponadto kreował liczne role tenorowe: Samsona w Samsonie i Dalili Camille’a Saint-Saënsa, Caravadossiego w Tosce i kawalera Des Grieux w Manon Lescaut Giacomo Pucciniego, Tannhäusera w Tannhäuserze Richarda Wagnera, Heroda w Salome Richarda Straussa oraz barytonowe: Scarpii w Tosce, Escamilla w Carmen, Germonta w Traviacie, Amonastra w Aidzie, Michelego w Płaszczu, doktora Schöna w Lulu, tytułowe role w Falstaffie i Holendrze tułaczu[2].

Był żonaty z sopranistką Tessie (Lushanyą) Mobley[5][6]; miał syna Ramóna i córkę Rosę Marie[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Marcelo Cervelló: Ramón Vinay, la zarpa del león. A 25 años de su muerte. Ópera Actual, 1 stycznia 2021. [dostęp 2021-12-13]. (hiszp.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 279–280. ISBN 978-83-224-0905-3.
  3. ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3788. ISBN 0-02-865571-0. (ang.).
  4. ↑ a b c Kenneth Furie: Ramon Vinay, 83, a Chilean; Tenor and Baritone Sang at Met. The New York Times, 1996-01-06. [dostęp 2021-12-02]. (ang.).
  5. ↑ Großes Sängerlexikon. T. 7: Suvanny–Zysset. München: Saur, 2003, s. 4904. ISBN 3-598-11598-9. (niem.).
  6. ↑ Linda W. Reese: MOBLEY, TESSIE (1906–1990). [w:] The Encyclopedia of Oklahoma History and Culture [on-line]. Oklahoma Historical Society. [dostęp 2021-12-02]. (ang.).