Rapid tooling

Rapid tooling, Szybkie wytwarzanie narzędzi – metoda stosowana głównie w technologii obróbki plastycznej oraz formowania wtryskowego. Polega na wytworzeniu formy do produkcji małoseryjnej lub jednostkowej, na podstawie modelu fizycznego zbudowanego wcześniej za pomocą np. Rapid prototyping[1] Formy wykorzystywane do kształtowania plastycznego wytwarza się z odpowiednich mieszanin materiałów ceramicznych, żywic utwardzalnych i aluminium. Następnie pokrywa się je powierzchniowo warstwą metalu, zazwyczaj niskotopliwego. Techniki rapid tooling są trudne do sklasyfikowania, co wynika z tego, że ich rodzaje i zastosowanie często zależą od inwestycji na jaką zdecyduje się projektant. Techniki, które można wyróżnić jako często stosowane w przemyśle to:

  • Formowanie próżniowe w silikonowych formach – technologia Vacuum Casting (VC), nazywana też odlewaniem próżniowym tworzyw sztucznych, tłumacząc dosłownie z języka angielskiego,
  • Napylanie wzorcowych modeli, które zostały wykonane przykładowo technikami Rapid prototyping, stopami metali niskotopliwych. W ten sposób uzyskuje się metalową skorupę formy, która całkowicie odwzorowuje geometrię wzorcowego modelu. Technologia ta nazywana jest MCP/TAFA.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Edward Chlebus: Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2000.