Raw Air 2023

Raw Air 2023
2022 2024
Data

10–19 marca 2023

Miejsce rozpoczęcia

Oslo

Miejsce zakończenia

Vikersund

Organizator

Oslo, Lillehammer, Vikersund (Norwegia)

Liczba konkurencji

6

Zwycięzcy
I miejsce

Norwegia Halvor Egner Granerud

II miejsce

Austria Stefan Kraft

III miejsce

Słowenia Anže Lanišek

Strona internetowa

Raw Air 2023 – szósta edycja turnieju Raw Air, która odbyła się w dniach 10–19 marca 2023 na skoczniach w Norwegii w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich. Tytułu bronił Stefan Kraft.

Do klasyfikacji generalnej turnieju były zaliczane wyniki wszystkich serii konkursów indywidualnych i prologów (serii kwalifikacyjnych do zawodów indywidualnych). Łącznie zaplanowano 6 prologów oraz 6 konkursów indywidualnych – impreza składała się łącznie z 18 serii. Zasady przeprowadzania konkursów w ramach Raw Air były takie same, jak podczas innych zawodów Pucharu Świata.

W czerwcu 2022 roku z uwagi na problemy techniczne (opóźnienia w przebudowie skoczni), zawody zaplanowane na 16 marca 2023 w Trondheim zostały przeniesione do Lillehammer[1].

Skocznie

[edytuj | edytuj kod]

W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem Raw Air 2023.

Zdjęcie Nazwa skoczni Miejscowość K HS Rekord skoczni
Odległość Rekordzista Data
Holmenkollbakken Norwegia Oslo K-120 HS134 144,0 m Norwegia Robert Johansson 09.03.2019
Lysgårdsbakken Norwegia Lillehammer K-123 HS140 146,0 m Szwajcaria Simon Ammann

Niemcy Markus Eisenbichler*

05.12.2009

16.03.2023

Vikersundbakken Norwegia Vikersund K-200 HS240 253,5 m Austria Stefan Kraft 18.03.2017
  • Rekord wyrównany podczas tegorocznego Raw Air

Zasady

[edytuj | edytuj kod]

Każdy z konkursów indywidualnych w ramach Raw Air został poprzedzony prologiem, rozgrywanym na zasadach analogicznych do serii kwalifikacyjnych w ramach Pucharu Świata (lub Pucharu Świata w lotach w przypadku skoczni w Vikersund). Noty uzyskane w prologach będą wliczane do klasyfikacji łącznej Raw Air.

Zawody indywidualne i drużynowe zostaną przeprowadzane na takich samych zasadach, jak pozostałe konkursy w ramach Pucharu Świata. Podobnie jak w przypadku prologów, punkty zdobyte w poszczególnych seriach konkursowych będą zaliczane na poczet dorobku poszczególnych zawodników w klasyfikacji końcowej Raw Air. Ponadto – w przeciwieństwie do serii kwalifikacyjnych – za każdy z konkursów będą przyznawane także punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (zawody indywidualne), Pucharu Świata w lotach i Pucharu Narodów (zawody indywidualne i drużynowe)[potrzebny przypis].

Skoki oceniano w taki sam sposób, jak podczas pozostałych zawodów Pucharu Świata. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodnik otrzymywał 60 punktów na skoczni dużej i 120 punktów na obiekcie do lotów; za każdy metr powyżej tej granicy uzyskiwał dodatkowo 1,8 punktu na skoczni dużej i 1,2 punktu na obiekcie mamucim, zaś za każdy metr poniżej odejmowano mu analogiczną liczbę punktów. Styl skoku i lądowania podlegał ocenie przez pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy mogli przyznawać maksymalnie po 20 punktów. Dwóch skrajnych not (najwyższej i najniższej) nie wliczano do noty łącznej zawodnika. Ponadto wpływ na ocenę końcową skoczka miał przelicznik za prędkość i kierunek wiatru oraz ewentualna zmiana długości najazdu. Jeżeli zawodnik skakał z niższej belki startowej, to otrzymywał dodatkowe punkty, jeżeli skakał z wyższej – odejmowano mu punkty. Dodatkowo jeżeli wiatr wiał z przodu skoczni, zawodnik tracił punkty, gdyż dzięki temu zyskiwał lepsze noszenie na nartach, zaś jeżeli wiatr wiał z tyłu skoczni, skoczkowi przysługiwała odpowiednia bonifikata.

Współczynniki za siłę wiatru i belkę startową
Miejscowość Współczynnik belki Współczynnik wiatru przedniego Współczynnik wiatru tylnego
Oslo ±7,13 pkt / m –9,90 pkt / m/s +11,99 pkt / m/s
Lillehammer ±7,56 pkt / m –9,90 pkt / m/s +11,99 pkt / m/s
Vikersund ±8,64 pkt / m –14,40 pkt / m/s +17,28 pkt / m/s

Podsumowanie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Miejscowość HS Uwagi 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Lider po konkursie (prologu)
1. 10 marca 2023 Norwegia Oslo HS134 prolog Polska Dawid Kubacki Słowenia Timi Zajc Austria Stefan Kraft Polska Dawid Kubacki
2. 11 marca 2023 Słowenia Anže Lanišek Austria Stefan Kraft Niemcy Karl Geiger Słowenia Anže Lanišek
3. 12 marca 2023 prolog Norwegia Halvor Egner Granerud Słowenia Timi Zajc Austria Stefan Kraft Austria Stefan Kraft
4. 12 marca 2023 nocny Austria Stefan Kraft Słowenia Anže Lanišek Polska Dawid Kubacki
5. 13 marca 2023 Norwegia Lillehammer HS140 prolog Norwegia Halvor Egner Granerud Norwegia Johann André Forfang Japonia Ryōyū Kobayashi Norwegia Halvor Egner Granerud
6. 14 marca 2023 nocny Norwegia Halvor Egner Granerud Austria Stefan Kraft Austria Manuel Fettner
7. 15 marca 2023 prolog Słowenia Anže Lanišek Norwegia Halvor Egner Granerud Słowenia Timi Zajc
8. 16 marca 2023 nocny Polska Dawid Kubacki Słowenia Anže Lanišek Austria Daniel Tschofenig
9. 17 marca 2023 Norwegia Vikersund HS240 prolog, loty Austria Stefan Kraft Austria Michael Hayböck Norwegia Halvor Egner Granerud
10. 18 marca 2023 loty, nocny Norwegia Halvor Egner Granerud Austria Stefan Kraft Austria Daniel Tschofenig
11. 19 marca 2023 prolog, loty Austria Stefan Kraft Norwegia Halvor Egner Granerud

Norwegia Robert Johansson

-
12. 19 marca 2023 loty, nocny Austria Stefan Kraft Norwegia Halvor Egner Granerud Słowenia Anže Lanišek
Raw Air 2023 – klasyfikacja końcowa Norwegia Halvor Egner Granerud Austria Stefan Kraft Słowenia Anže Lanišek

Klasyfikacja końcowa Raw Air

[edytuj | edytuj kod]

[2]

Miejsce Zawodnik Występy[a] Punkty
1. Norwegia Halvor Egner Granerud 12 2932,0
2. Austria Stefan Kraft 12 2913,8
3. Słowenia Anže Lanišek 12 2784,4
4. Japonia Ryōyū Kobayashi 12 2724,4
5. Austria Daniel Tschofenig 12 2721,2
6. Słowenia Timi Zajc 12 2679,7
7. Austria Michael Hayboeck 12 2658,2
8. Polska Kamil Stoch 12 2627,5
9. Austria Manuel Fettner 12 2593,3
10. Norwegia Daniel Andre Tande 12 2571,9
11. Norwegia Johann André Forfang 12 2548,8
12. Szwajcaria Gregor Deschwanden 12 2542,2
13. Austria Jan Hörl 12 2485.5
14. Niemcy Karl Geiger 12 2427,5
15. Niemcy Markus Eisenbichler 12 2411,3
16. Polska Piotr Żyła 12 2407,3
17. Słowenia Žiga Jelar 12 2340,1
18. Słowenia Domen Prevc 12 2249,8
19. Finlandia Niko Kytösaho 12 2203,4
20. Norwegia Robert Johansson 11 2202,2
...
  1. Brane są pod uwagę wyłącznie występy w konkursie głównym.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Puchar Świata 2022/2023 bez zawodów w Trondheim. skijumping.pl. [dostęp 2023-01-30].
  2. Klasyfikacja RAW Air. skijumping.pl. [dostęp 2023-03-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]