| |||
Data |
10–19 marca 2023 | ||
---|---|---|---|
Miejsce rozpoczęcia | |||
Miejsce zakończenia | |||
Organizator | |||
Liczba konkurencji |
6 | ||
Zwycięzcy | |||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Strona internetowa |
Raw Air 2023 – szósta edycja turnieju Raw Air, która odbyła się w dniach 10–19 marca 2023 na skoczniach w Norwegii w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich. Tytułu bronił Stefan Kraft.
Do klasyfikacji generalnej turnieju były zaliczane wyniki wszystkich serii konkursów indywidualnych i prologów (serii kwalifikacyjnych do zawodów indywidualnych). Łącznie zaplanowano 6 prologów oraz 6 konkursów indywidualnych – impreza składała się łącznie z 18 serii. Zasady przeprowadzania konkursów w ramach Raw Air były takie same, jak podczas innych zawodów Pucharu Świata.
W czerwcu 2022 roku z uwagi na problemy techniczne (opóźnienia w przebudowie skoczni), zawody zaplanowane na 16 marca 2023 w Trondheim zostały przeniesione do Lillehammer[1].
W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem Raw Air 2023.
Zdjęcie | Nazwa skoczni | Miejscowość | K | HS | Rekord skoczni | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Odległość | Rekordzista | Data | |||||
Holmenkollbakken | Oslo | K-120 | HS134 | 144,0 m | Robert Johansson | 09.03.2019 | |
Lysgårdsbakken | Lillehammer | K-123 | HS140 | 146,0 m | Simon Ammann | 05.12.2009
16.03.2023 | |
Vikersundbakken | Vikersund | K-200 | HS240 | 253,5 m | Stefan Kraft | 18.03.2017 |
Każdy z konkursów indywidualnych w ramach Raw Air został poprzedzony prologiem, rozgrywanym na zasadach analogicznych do serii kwalifikacyjnych w ramach Pucharu Świata (lub Pucharu Świata w lotach w przypadku skoczni w Vikersund). Noty uzyskane w prologach będą wliczane do klasyfikacji łącznej Raw Air.
Zawody indywidualne i drużynowe zostaną przeprowadzane na takich samych zasadach, jak pozostałe konkursy w ramach Pucharu Świata. Podobnie jak w przypadku prologów, punkty zdobyte w poszczególnych seriach konkursowych będą zaliczane na poczet dorobku poszczególnych zawodników w klasyfikacji końcowej Raw Air. Ponadto – w przeciwieństwie do serii kwalifikacyjnych – za każdy z konkursów będą przyznawane także punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (zawody indywidualne), Pucharu Świata w lotach i Pucharu Narodów (zawody indywidualne i drużynowe)[potrzebny przypis].
Skoki oceniano w taki sam sposób, jak podczas pozostałych zawodów Pucharu Świata. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodnik otrzymywał 60 punktów na skoczni dużej i 120 punktów na obiekcie do lotów; za każdy metr powyżej tej granicy uzyskiwał dodatkowo 1,8 punktu na skoczni dużej i 1,2 punktu na obiekcie mamucim, zaś za każdy metr poniżej odejmowano mu analogiczną liczbę punktów. Styl skoku i lądowania podlegał ocenie przez pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy mogli przyznawać maksymalnie po 20 punktów. Dwóch skrajnych not (najwyższej i najniższej) nie wliczano do noty łącznej zawodnika. Ponadto wpływ na ocenę końcową skoczka miał przelicznik za prędkość i kierunek wiatru oraz ewentualna zmiana długości najazdu. Jeżeli zawodnik skakał z niższej belki startowej, to otrzymywał dodatkowe punkty, jeżeli skakał z wyższej – odejmowano mu punkty. Dodatkowo jeżeli wiatr wiał z przodu skoczni, zawodnik tracił punkty, gdyż dzięki temu zyskiwał lepsze noszenie na nartach, zaś jeżeli wiatr wiał z tyłu skoczni, skoczkowi przysługiwała odpowiednia bonifikata.
Miejscowość | Współczynnik belki | Współczynnik wiatru przedniego | Współczynnik wiatru tylnego |
---|---|---|---|
Oslo | ±7,13 pkt / m | –9,90 pkt / m/s | +11,99 pkt / m/s |
Lillehammer | ±7,56 pkt / m | –9,90 pkt / m/s | +11,99 pkt / m/s |
Vikersund | ±8,64 pkt / m | –14,40 pkt / m/s | +17,28 pkt / m/s |
Miejsce | Zawodnik | Występy[a] | Punkty |
---|---|---|---|
1. | Halvor Egner Granerud | 12 | 2932,0 |
2. | Stefan Kraft | 12 | 2913,8 |
3. | Anže Lanišek | 12 | 2784,4 |
4. | Ryōyū Kobayashi | 12 | 2724,4 |
5. | Daniel Tschofenig | 12 | 2721,2 |
6. | Timi Zajc | 12 | 2679,7 |
7. | Michael Hayboeck | 12 | 2658,2 |
8. | Kamil Stoch | 12 | 2627,5 |
9. | Manuel Fettner | 12 | 2593,3 |
10. | Daniel Andre Tande | 12 | 2571,9 |
11. | Johann André Forfang | 12 | 2548,8 |
12. | Gregor Deschwanden | 12 | 2542,2 |
13. | Jan Hörl | 12 | 2485.5 |
14. | Karl Geiger | 12 | 2427,5 |
15. | Markus Eisenbichler | 12 | 2411,3 |
16. | Piotr Żyła | 12 | 2407,3 |
17. | Žiga Jelar | 12 | 2340,1 |
18. | Domen Prevc | 12 | 2249,8 |
19. | Niko Kytösaho | 12 | 2203,4 |
20. | Robert Johansson | 11 | 2202,2 |
... |