Rdestówka Auberta

Rdestówka Auberta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

rdestówka

Gatunek

rdestówka Auberta

Nazwa systematyczna
Fallopia aubertii (L. Henry) Holub
Folia Geobot. Phytotax. 6:176. 1971
Synonimy
  • Polygonum aubertii L. Henry
  • Bilderdykia aubertii (L. Henry) Moldenke
Multimedia w Wikimedia Commons
Kwiaty

Rdestówka Auberta, rdest Auberta (Fallopia aubertii) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. W stanie naturalnym występuje w zachodnich Chinach[3]. W Polsce jest uprawiany i przejściowo dziczejący (efemerofit)[4]. Gatunek bywa uznawany za tożsamy z rdestówką bucharską[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Szybkorosnące pnącze (do 8 m rocznie).
Łodyga
Cienkie, elastyczne pędy wiją się lewoskrętnie wokół podpór do wysokości ok. 15 m.
Liście
Pojedyncze, sercowate, krótkoogonkowe.
Kwiaty
Delikatne, białe, drobne i niepozorne, zebrane w długie, luźne wiechy o długości do 30 cm, słabo pachnące. Kwitnie od lipca do późnej jesieni.

Zastosowanie i uprawa

[edytuj | edytuj kod]
  • Jest uprawiany od 1899 roku jako roślina ozdobna. Jest najszybciej rosnącym pnączem w naszym klimacie. Szybki wzrost i wytwarzanie ogromnej masy zieleni są największą jego zaletą. Nadaje się szczególnie na obsadzanie nieładnych ogrodzeń oraz wszędzie tam, gdzie zależy nam na szybkim zasłonięciu terenu.
  • Rozmnaża się go z odkładów. Ze względu na silny przyrost masy wymaga silnych podpór. Jest odporny na zanieczyszczenia w miastach i rejonach przemysłowych. W surowe zimy może przemarzać, lecz na wiosnę szybko odrasta. Wymaga miejsc nasłonecznionych lub półcienistych. Wymaga żyznej gleby, w odróżnieniu od innych gatunków rdestówek toleruje glebę o odczynie zasadowym.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].
  4. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  5. ↑ Fallopia baldschuanica. [w:] Flora of North America [on-line]. eFlora.org. [dostęp 2011-05-18]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
  • Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.