Redan (fortyfikacja)

Redan w składzie linii umocnień

Redan – odkryte od tyłu dzieło fortyfikacyjne w dawnej fortyfikacji polowej, o dwóch czołach stykających się pod kątem 60-120°[1].

Czoła redanu wykonane były w postaci wałów ziemnych osłoniętych fosą. Często redany były wykonane z barkami[1] (dalszymi częściami wałów, zaginającymi się do wnętrza redanu, na wzór bastionu w fortyfikacji stałej). Mały redan o rozwartym kącie między czołami nazywany był fleszem[1]. W XVIII i XIX wieku budowano redany jako pojedyncze budowle fortyfikacyjne lub w składzie ciągłej linii umocnień, w której poszczególne redany były łączone prostymi odcinkami wałów[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Encyklopedia..., s. 582

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia techniki wojskowej, Jerzy Modrzewski (red.), Czesław Czarnogórski (red.), Edmund Bamburski, Warszawa: MON, 1987, ISBN 83-11-07275-2, OCLC 835884142.