Reguły Plateau – zbiór reguł ustalonych empirycznie przez przyrodnika Josepha Plateau, które określają strukturę baniek w stabilnej pianie.
- Powierzchnie ścian baniek są gładkie[1].
- Średnia krzywizna części ścianki bańki jest wszędzie taka sama, w każdym punkcie tej części bańki[1].
- Połączenie trzech baniek tworzy styk liniowy zwany linią Plateau lub brzegiem Plateau, a ścianki tworzą kąt czyli 120°[1][2].
- Połączenie czterech ścianek tworzy styk punktowy z kątem między ścianami równym czyli 109°28′16.3″[1] zwanym kątem tetraedycznym[2].
Jeśli powyższe warunki nie są spełnione, to układ jest niestabilny i będzie ulegał samoistnym przekształceniom, aż zostaną one spełnione[1].
W latach 1843–1868 belgijski fizyk Joseph Plateau badał zagadnienie powierzchni minimalnej(inne języki)[3], czyli znalezienia powierzchni o minimalnym polu, której brzegiem jest zadana krzywa w przestrzeni[3]. W swoich doświadczeniach wykorzystywał bańki mydlane i odpowiednio wyginany drut[4] . Swoje wyniki opublikował w pracy Statique expérimentale et théorique des liquides soumis aux seules forces moléculaires z 1873[3][4] .
Formalny dowód tych praw przedstawił dopiero w 1976 amerykański matematyk Jean Taylor(inne języki)[5][2].
- ↑ a b c d e Tarczewski 2011 ↓, s. 183.
- ↑ a b c Łużny 2007 ↓, s. 40.
- ↑ a b c Tarczewski 2011 ↓, s. 181.
- ↑ a b Januszkiewicz 2013 ↓.
- ↑ Jean E.J.E. Tylor Jean E.J.E., The Structure of Singularities in Soap-Bubble-Like and Soap-Film-Like Minimal Surfaces, „Annals of Mathematics. Second series”, 103 (3), 1976, s. 489-539, DOI: 10.2307/1970949, JSTOR: 1970949 .
- RomualdR. Tarczewski RomualdR., Topologia form strukturalnych, Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2011, ISBN 978-83-7493-660-6 [zarchiwizowane 2017-08-14] .
- WojciechW. Łużny WojciechW., Fizyka Miękkiej Materii. Notatki z wykładu, Kraków: WFiIS, 2007 .
- KrystynaK. Januszkiewicz KrystynaK., Powierzchnie minimalne i membrany architektoniczne, „Archivolta” (3), 2013, s. 44-51 .