Rejon nowosybirski
| Rejon | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
2 223 km² | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
53,69 os./km² | ||||
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego_location_map.png)
| |||||
| Strona internetowa | |||||
.png)
.png)
Rejon nowosybirski (ros Новосибирский район) – rejon będący jednostką podziału administracyjnego rosyjskiego obwodu nowosybirskiego. Jest to najmniejszy rejon obwodu, ale jednocześnie zamieszkuje go największa liczba ludności. Miasto Nowosybirsk nie jest jego częścią[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Historia rejonu związana jest w historią miasta Nowosybirska. Rejon został sformowany przez władze sowieckie w 1929 roku i wówczas jeszcze Nowosybirsk leżał w jego administracyjnych granicach[3]. Zmieniło się to w 1939 roku, gdy miasto zostało wydzielone i zyskało własną podmiotowość, a rejon zajął tereny okalające metropolię i część jej przedmieść[4]. Jego całkowita powierzchnia była nieznacznie większa od obecnej i wynosiła 2310 kilometrów kwadratowych, w jego granicach znajdowało się m.in. miasto Bierdsk, a obszar ten zamieszkiwało 54 800 ludzi[4]. Mieszkańcy trudnili się głównie rolnictwem, poza Bierdskiem znajdowało się tu jedno osiedle typu miejskiego i 13 sielsowietów[4]. Po agresji Niemiec na Związek Radziecki w 1941 roku na front udało się 13 tysięcy mieszkańców rejonu nowosybirskiego, a na jego tereny ewakuowano kilkanaście zakładów przemysłów z zachodu kraju[4]. Po wojnie rozwijano głównie rolnictwo oraz budownictwo mieszkaniowe, usytuowano tu także kompleksy badawczo-techniczne instytutów naukowych związanych z naukami przyrodniczymi oraz rolnictwem[3].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Rejon położony jest w środkowej części obwodu i otacza on w całości jego stolicę, miasto Nowosybirsk. Jest to rejon o największej liczbie mieszkańców spośród wszystkich rejonów obwodu nowosybirskiego i o największej gęstości zaludnienia[5]. Przez teren rejonu przepływa rzeka Ob, a rejon leży nad brzegami Zbiornika Nowosybirskiego[6]. Siedzibą władz rejonowej administracji jest Nowosybirsk, ale samo miasto nie jest częścią rejonu, podzielony jest on natomiast na jedno osiedle typu miejskiego (Krasnoobsk) oraz 17 osiedli wiejskich (sielsowietów)[6]. Tereny wykorzystywane pod rolnictwo to 105 787 hektarów, nieużytki to 12 395 hektarów, a tereny leśne to 28 365 hektarów[6]. Rejon posiada złoża minerałów, m.in. rezerwy sięgające 19 milionów ton piasku, 10 milionów ton tłoczenia i 5 milionów ton gliny[6]. Główną gałęzią miejscowej gospodarki jest rolnictwo[7]. W latach 1950–1960 zlokalizowano na tych ziemiach pola uprawne ziemniaków i różnych warzyw[7]. Bliskość nowosybirskiej metropolii sprawia, że region bardzo dynamicznie się rozwija, nie tylko w dziedzinie rolnictwa[8]. Pozostaje on mimo wszystko zapleczem żywnościowym i rolniczym dla miasta i dostarcza mu większość płodów rolnych[8]. W 2010 roku rejon wyprodukował produkty rolne o łącznej wartości 5,428 miliardów rubli, co pod tym względem stawia go na pozycji lidera wśród wszystkich rejonów obwodu[9]. W 2010 roku wyprodukowano tu m.in. 94 000 ton zbóż, 17,85 000 mleka i 36,2 000 mięs[9]. 52,6% terenów rejonu zajmowane jest przez ziemie o charakterze rolniczym[3]. Oprócz rolnictwa na terenie rejonu zlokalizowanych jest także 20 średniej wielkości zakładów przemysłowych[10]. Zajmują się one głównie przetwórstwem żywności, ale także swe siedziby mają tu producenci piwa czy oddział Coca-Coli (Coca-Cola HBC Eurasia)[10].
Na terenie rejonu nowosybirskiego działa 48 publicznych szkół różnego szczebla[11]. Znajduje się tu także 20 domów kultury, centralna biblioteka rejonowa z 35 oddziałami oraz amatorski teatr[7][11]. Opiekę zdrowotną zapewnia 7 szpitali rejonowych, 17 specjalistycznych klinik oraz różnego typu przychodnie i punkty medyczne[11]. Na 10 tysięcy ludzi w rejonie przypada około 25 lekarzy[11]. Od 1969 roku na terenie rejonu działa Syberyjski Oddział Rosyjskiej Akademii Nauk Rolniczych (wcześniej sowieckiej), składający się z 29 instytutów naukowo-badawczych[7]. W 1979 otwarto tu Centrum Wirologii i Biotechnologii "Vector", jeden z nowocześniejszych tego typu ośrodków w Federacji Rosyjskiej[3][7].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Wiadomości ogólne
[edytuj | edytuj kod]Według federalnych statystyk z 2010 roku na obszarze rejonu nowosybirskiego żyło 117 694 ludzi[1]. Liczba ta, mimo wahań, powoli rośnie, bowiem w 1998 roku mieszkało tutaj 112 000 ludzi[7]. W 2011 roku populacja rejonu nowosybirskiego wyniosła 118 659 władze przewidują, że w 2015 roku populacja rejonu wyniesie 119 500 dusz, a w 2020 już 121 000[12]. Przeciętna miesięczna pensja wyniosła 9865 rubli[13].
Liczba ludności w ostatnich latach
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Liczba ludności |
|---|---|
| 1998 | 112 000 |
| 2007 | 112 317 |
| 2008 | 113 578 |
| 2009 | 116 012 |
| 2010 | 117 694 |
| 2011 | 118 659 |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gks.ru: Численность населения Российской Федерации по городам, поселкам городского типа и районам на 1 января 2010 года. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Regionalcom.ru: Новосибирский район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ros.).
- ↑ a b c d Maxiomsk.ru: Новосибирский район. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c d Region.newsib.ru: Новосибирский район: История. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Region.newsib.ru: Новосибирский район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-22)]. (ros.).
- ↑ a b c d Region.newsib.ru: Новосибирский район: География и ресурсы. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c d e f Loi.sscc.ru: Новосибирский район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)]. (ros.).
- ↑ a b Region.newsib.ru: Новосибирский район: Экономика. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b Region.newsib.ru: Новосибирский район: Сельское хозяйство. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b Region.newsib.ru: Новосибирский район: Промышленность. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ a b c d Region.newsib.ru: Новосибирский район: Социальная сфера. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Region.newsib.ru: Новосибирский район: Перспективные показатели развития. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Region.newsib.ru: Новосибирский район: Население и занятость. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
