Religia na Jamajce

Katedra anglikańska w Spanish Town.
Kościół morawski w Manchester.

Religia na Jamajce do czasów kolonizacji europejskiej była zdominowana przez Indian. Tainowie zajmowali wyspę od połowy pierwszego tysiąclecia, a ich kultura i wierzenia przetrwały do dziś[1]. Chrześcijaństwo zostało wprowadzone przez hiszpańskich osadników, którzy przybyli na Jamajkę w 1509 roku. Tak więc w czasach kolonialnych jako pierwszy na wyspę został wprowadzony Kościół rzymskokatolicki[2].

Wraz z kolonizacją brytyjską (1655) aktywne stały się misje protestanckie, zwłaszcza baptystów, które odegrały kluczową rolę w zniesieniu niewolnictwa, oraz metodystów i prezbiterian, którzy wnieśli znaczący wkład w edukację[2].

Większość Jamajczyków to protestanci. Do największych wyznań należą obecnie zielonoświątkowcy i adwentyści dnia siódmego. Tylko niewielka część Jamajczyków uczęszcza do kościoła anglikańskiego, który jako Kościół Anglii był jedynym oficjalnie uznanym kościołem na wyspie do 1870 roku[3].

Inne mniejsze wyznania protestanckie obejmują braci morawskich, Kościół Boży (Anderson), Zjednoczony Kościół na Jamajce i Kajmanach (kalwini), Religijne Towarzystwo Przyjaciół (kwakrzy) i Zjednoczony Kościół Chrystusa[3].

Istnieją pewne ruchy religijne, które łączą elementy zarówno chrześcijaństwa, jak i tradycji Afryki Zachodniej. Do takich religii należą Kumina i Revival Zion. Ponad jedną piątą populacji stanowią osoby niereligijne[3].

Kościół katolicki był na wyspie zakazany przez Brytyjczyków aż do 1837 roku[2]. Jedynie 2% Jamajczyków należy do Kościoła katolickiego. Obecnie wolność religijna jest zagwarantowana przez konstytucję Jamajki[3].

Rastafari

[edytuj | edytuj kod]

Od lat 30. XX wieku rastafari jest ważnym ruchem religijnym i kulturalnym na Jamajce i przyciąga zwolenników z najbiedniejszych społeczności wyspy, chociaż stanowi jedynie niewielką część całej populacji. Rastafarianie wierzą w boskość cesarza Haile Syllasje I z Etiopii, oraz w ostateczny powrót swoich wygnanych wyznawców do Afryki. Rastafarianizm stał się znany na całym świecie dzięki swoim skojarzeniom z muzyką reggae i jednymi z najpopularniejszych muzycznych gwiazd Jamajki[3].

W przeszłości Rastafarianie często byli dyskryminowani przez władze państwa. W ostatnich latach liderzy rastafarian zgłosili wzrost tolerancji i akceptacji społecznej[4].

Inne religie

[edytuj | edytuj kod]
Niedawno wybudowany meczet w Old Harbour Bay.

Jamajka ma również niewielką populację żydowską, hinduską, oraz niewielką liczbę muzułmanów i buddystów[3]. Istnieje również oddział Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego Tewahedo[3]. Świadkowie Jehowy podają, że mają na Jamajce 11 361 głosicieli (0,4%)[5], a mormoni zgłaszają 6668 członków (0,2%) kościoła[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Erwin Fahlbusch i inni, The Encyclopedia of Christianity, Wm. B. Eerdmans Publishing, 1999, ISBN 978-0-8028-2415-8 [dostęp 2020-05-24] (ang.).
  2. ↑ a b c Jamaica — World Council of Churches [online], www.oikoumene.org [dostęp 2020-05-24] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g Jamaica, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-05-24] (ang.).
  4. ↑ 2018 Report on International Religious Freedom - Jamaica [online], Refworld [dostęp 2020-05-24] (ang.).
  5. ↑ Jamajka: Ilu tam jest Świadków Jehowy? [online], JW.ORG [dostęp 2020-12-29] (pol.).
  6. ↑ Statistics and Church Facts - Total Church Membership [online], newsroom.churchofjesuschrist.org [dostęp 2020-05-24] (ang.).
Religia w Ameryce Północnej