Przydomek |
Biało-czerwone |
---|---|
Związek | |
Menedżer generalny |
Marta Zawadzka |
Trener | |
Skrót IIHF |
POL |
Ranking IIHF | |
Zawodnicy | |
Kapitan |
Karolina Późniewska |
Najwięcej występów |
Ewelina Czarnecka |
Najwięcej punktów |
Karolina Późniewska (118) |
Najwięcej bramek |
Karolina Późniewska (64) |
Mecze | |
Pierwszy mecz Polska – Irlandia 23:0 (Sofia, 14.03.2011; MŚ DV 2011)[2] | |
Najwyższe zwycięstwo Polska – Irlandia 23:0 (Sofia, 14.03.2011; MŚ DV 2011)[2] | |
Najwyższa porażka Polska – Czechy 0:16[a] (Chomutov, 13.11.2021; eIO 2022)[3] | |
Strona internetowa | |
|
Reprezentacja Polski w hokeju na lodzie kobiet – zespół hokeja na lodzie, reprezentujący Rzeczpospolitą Polską, powoływana przez trenera, w której występować mogą wszystkie zawodniczki posiadające obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Polski Związek Hokeja na Lodzie. W latach 2019–2020 nieoficjalne spotkania kontrolne żeńska kadra narodowa rozgrywała również pod nazwą Silesia Brackens, a od 2020 r. jako Silesian Metropolis Katowice[4].
Reprezentację Polski hokeistek utworzono w 2008 r. Początkowo rozgrywała ona wyłącznie nieoficjalne spotkania kontrolne, a jej pierwszym oficjalnym występem miał być udział w Mistrzostwach Świata V dywizji 2009 (w turniejach prekwalifikacyjnych do Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010 – przeprowadzonych na początku września 2008 r. – Polki nie mogły uczestniczyć, bowiem nie były jeszcze wówczas klasyfikowane w rankingu IIHF). Z powodu wysokich kosztów żadna z krajowych federacji hokejowych nie zdecydowała się jednak na organizowanie turnieju III i IV dywizji, dlatego we wrześniu 2008 r. IIHF odwołała zawody III, IV oraz V dywizji[5]. Tym samym faktyczny debiut polskiej kadry narodowej opóźnił się aż o dwa lata, bowiem w 2010 r. mistrzostw świata nie przeprowadzono z uwagi na turniej olimpijski Zimowych Igrzysk w Vancouver. Debiutancki mecz żeńska reprezentacja Polski rozegrała zatem dopiero 14 marca 2011 w Zimowym Pałacu Sportu w Sofii gromiąc 23:0 Irlandię podczas Mistrzostw Świata V Dywizji 2011, a historyczną, pierwszą bramkę zdobyła Aleksandra Berecka już w 18. sekundzie spotkania[2]. W kolejnych pojedynkach "biało-czerwone" gładko wygrały z Bułgarkami (19:0) i Turczynkami (14:0) oraz 4:5 po dogrywce z Hiszpankami, a wygrywając turniej uzyskały awans do mistrzostw świata wyższej dywizji w 2012 r. Pod koniec 2011 r. Polki po raz pierwszy sklasyfikowane zostały w rankingu IIHF, zajmując 34. miejsce[6].
Udział w igrzyskach olimpijskich | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Edycja | Kwalifikacje | Wynik | Źródło | |||||
1998 | Nie wzięła udziału | [1] | ||||||
2002 | [2] | |||||||
2006 | [3] | |||||||
2010 | [4] | |||||||
2014 | Nie zakwalifikowała się (odpadła w turnieju przedkwalifikacyjnym) | [5] | ||||||
2018 | Nie zakwalifikowała się (odpadła w turnieju II rundy) | [6] | ||||||
2022 | Nie zakwalifikowała się (odpadła w turnieju rundy finałowej) | [7] | ||||||
2026 | ? |