Restarzew Cmentarny

Restarzew Cmentarny

wieś
Kościół pw. św. Andrzeja
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	łaski
Gmina	Widawa
Liczba ludności (31.03.2021)	154[2]
Strefa numeracyjna	43
Kod pocztowy	98-170[3]
Tablice rejestracyjne	ELA
SIMC	0717531
Położenie na mapie gminy Widawa Restarzew Cmentarny
Położenie na mapie Polski Restarzew Cmentarny
Położenie na mapie województwa łódzkiego Restarzew Cmentarny
Położenie na mapie powiatu łaskiego Restarzew Cmentarny
51°21′44″N 19°02′00″E/51,362222 19,033333[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Restarzew Cmentarny – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Widawa. Leży nad rzeką Widawką.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Część tej wsi nosi nazwę Restarzew Poduchowny.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 480.

W Liber beneficiorum archidyecezyi gnieźnieńskiej Jana Łaskiego znajduje się informacja, że wieś była własnością arcybiskupów gnieźnieńskich, którzy tu wybudowali, wyposażyli i uczynili parafialnym (według tradycji) kościół modrzewiowy już w XII w. Akta konsystorza gnieźnieńskiego w 1 poł. XV w. określają go jako „dawny”. Obecny kościół, murowany z 1924, posiada trzy ołtarze późnobarokowe. Z poprzedniego kościoła została przeniesiona renesansowa płyta nagrobna z 1576 z płaskorzeźbioną postacią Dziedziczki z Sarnowa. Na płycie jest również wyrzeźbione dziecko oraz herb Jastrzębiec i napis.

Zobacz też

• Restarzew Środkowy

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 115348
2. NSP 2021 Ludność. GUS, 2021-03-31. [dostęp 2023-05-29].
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1092 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

Bibliografia

• Kwiczala M. (red.), Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. II, z. 3, Warszawa 1953.

Linki zewnętrzne

• Restarzew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 622 .