Rhagonycha nigriceps

Rhagonycha nigriceps
(Waltl, 1838)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

sprężykokształtne

Nadrodzina

sprężyki

Rodzina

omomiłkowate

Podrodzina

Cantharinae

Plemię

Cantharini

Rodzaj

zmięk

Podrodzaj

Rhagonycha s.str.

Gatunek

Rhagonycha (Rhagonycha) nigriceps

Synonimy
  • Cantharis nigriceps Waltl, 1838
  • Rhagonycha nigricornis Petri, 1812
  • Rhagonycha atricapilla Kiesenwetter, 1850
  • Rhagonycha boops Kiesenwetter, 1851
  • Rhagonycha styriaca Baudi, 1871
  • Rhagonycha cantabrica Heyden, 1880
  • Rhagonycha forticornis Pic, 1905

Rhagonycha nigricepsgatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1838 roku przez Josepha Waltla pod nazwą Cantharis nigriceps[1].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 7,5 do 11 mm. Głowę ma całą czarną lub w tylnej części czarną, a w pozostałej żółtobrązową. Czułki są ubarwione ciemno z żółtobrązowym członem podstawowym i mają człon trzeci znacznie dłuższy od drugiego. Na głowie brak jest guzka między nasadami czułków. Przedplecze ma zaokrągloną krawędź przednią, niezaostrzone kąty tylne i niewklęsłą krawędź tylną. Ubarwione jest jednolicie pomarańczowo. Pokrywy są żółtobrązowe. Spód ciała jest czarny. Odnóża bywają żółtobrązowe lub czarne i mają rozdwojone wierzchołki wszystkich pazurków. Genitalia samca mają edeagus zaopatrzony w tarczkę grzbietową[2].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Owad głównie górski[2], obecny też na pogórzach. Rozmieszczony jest na rzędnych od 400 m n.p.m. do około 2400 m n.p.m. Osobniki dorosłe obserwuje się od maja do sierpnia ze szczytem pojawu w lipcu[3].

Gatunek palearktyczny, znany z Hiszpanii, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii[4], Serbii, Grecji[5], Turcji[1] i Iranu[3]. W Polsce podawany jest z Pienin, Beskidu Sądeckiego, Gór Sanocko-Turczańskich i Bieszczadów[6]. Niepewne dane pochodzą z Tatr[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05. 
  2. a b Arved Lompe: Gattung Rhagonycha Eschsch.. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-08-03].
  3. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985. 
  4. Rhagonycha (Rhagonycha) nigriceps (Waltl, 1838). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-03].
  5. a b Antoni Kuśka, Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995.
  6. gatunek: Rhagonycha (Rhagonycha) nigriceps (J. Waltl, 1838). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-08-04].