Ri Su Yong

Ri Su Yong
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1940
Hamgyŏng Południowy, Generalne Gubernatorstwo Korei

Minister spraw zagranicznych Koreańskiej Republiki Ludowo–Demokratycznej
Okres

od 9 kwietnia 2014
do 9 maja 2016

Przynależność polityczna

Partia Pracy Korei

Poprzednik

Pak Ŭi Ch’un

Następca

Ri Yŏng Ho

Ri Su Yong
Imię koreańskie
Hangul

리수용

Transkrypcja poprawiona

Lee Su-yong

Transkrypcja MCR

Ri Su Yong

Ri Su Yong (kor. 리수용, ur. 15 czerwca 1940) – północnokoreański polityk i dyplomata. W latach 2014–2016 minister spraw zagranicznych Koreańskiej Republiki Ludowo–Demokratycznej. Wieloletni deputowany do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Studia ukończył na Uniwersytecie im. Kim Ir Sena oraz na Uniwersytecie Spraw Międzynarodowych w Pjongjang. W latach 1973–1979 pracował jako dyrektor Biura Organizacji Międzynarodowych w Ministerstwo Spraw Zagranicznych KRLD. W latach 80. był przedstawicielem KRLD przy misji Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie[1]. Potem pracował w afrykańskich ambasadach KRLD. W latach 90. był ambasadorem KRLD w Szwajcarii. W 2002 został zastępcą dyrektora Departamentu Organizacji i Kierownictwa Partii Pracy Korei[1].

W grudniu 2011 znalazł się na 152. miejscu w Komitecie Żałobnym Kim Dzong Ila[2]. W latach 2014–2016 Ri Su Yong pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Na swoje stanowisko został powołany podczas pierwszej sesji 13. Najwyższego Zgromadzenia Ludowego. W 2014 uczestniczył w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ. W 2015 wziął udział zgromadzeniu ogólnym z okazji 70. rocznicy powstania ONZ[3][4].

W kwietniu 2014 udał się z wizytą do Indii, gdzie spotkał się z tamtejszą minister spraw zagranicznych Sushmą Swaraj. Omówiono północnokoreański program nuklearny i kwestie bezpieczeństwa regionalnego[5]. Ri spotkał się również z wiceprezydentem Indii Mohammadem Hamidem Ansarim. Polityk prawdopodobnie starał się o indyjską pomoc gospodarczą lub zwiększenie handlu[6]. W maju 2016, po odejściu z funkcji ministerialnej, został pełnoprawnym członkiem Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei oraz Biura Politycznego tej partii. Objął również stanowiska dyrektora Departamentu Stosunków Międzynarodowych Partii Pracy Korei. W 2017 został wybrany przewodniczącym Komisji Dyplomatycznej Najwyższego Zgromadzenia Ludowego[7].

12 czerwca 2018 w Singapurze towarzyszył Kim Dzong Unowi podczas jego spotkania z prezydentem Stanów Zjednoczonych Donaldem Trumpem[8].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b The DPRK Political Season: Two Post-Mortems [online], 38 North, 23 kwietnia 2014 [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  2. Kim Jong Il Funeral Committee (as of 19 December 2011) (ang.), NK Leadership Watch, 21 grudnia 2011, [dostęp: 26 lipca 2012]
  3. DPRK foreign minister to attend UN General Assembly [online], NK News - North Korea News, 1 września 2014 [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  4. The Latest: North Korea's FM presses US for peace treaty [online], AP NEWS [dostęp 2020-10-11].
  5. Ankit Panda, North Korea’s Foreign Minister Makes Rare Visit to India [online], thediplomat.com [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  6. First visit of North Korean FM to India in 25 years [online], NK News, 13 kwietnia 2015 [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  7. North Korean Signals: The Diplomatic Commission [online], PIIE, 25 kwietnia 2017 [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  8. Szczyt USA – Korea Północna. Kim Dżong Un i Donald Trump podpisali porozumienie. wyborcza.pl. [dostęp 2018-06-12].
  9. 이계환, 北, 김정일훈장, 김정일상 등 수여 (kor.), 통일뉴스 (Tongil News), 14 lutego 2012, [dostęp: 26 lipca 2012].