Portret Richarda Leveridge’a, mal. Thomas Frye | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód |
Richard Leveridge (ur. ok. 1670 w Londynie, zm. 22 marca 1758 w Londynie[1][2][3]) – brytyjski kompozytor i śpiewak, bas.
Związany był z kręgiem Henry’ego Purcella, na scenie zadebiutował w 1695 roku w jego operze The Indian Queen[1][3]. W latach 1699–1702 przebywał w Dublinie[2][3]. Od 1705 do 1707 roku był członkiem zespołu Theatre Royal przy Drury Lane, gdzie występował w pierwszych angielskich operach w stylu włoskim[1]. W latach 1712–1713 był członkiem trupy G.F. Händla, wystąpił w jego operach Il pastor fido, Teseo i Rinaldo[1][2]. Od 1714 do 1751 roku współpracował na stałe z Johnem Richem, występując w teatrach Lincoln’s Inn Fields i Covent Garden[1][2]. Od około 1716 roku prowadził także w Londynie własną kawiarnię[2].
Należał do najpopularniejszych w swoim czasie śpiewaków operowych, dysponował głosem basowym o głębokiej barwie[1]. Specjalizował się w rolach komicznych[1]. Opublikował pięć zbiorów pieśni swojego autorstwa (1697–1730)[1][2][3]. Wspólnie z Danielem Purcellem i Jeremiahem Clarkiem napisał operę The Island Princess (1698)[1][2]. W 1716 roku wystawił własną 1-aktową operę Pyramus and Thisbe[1]. Napisał też muzykę do Makbeta Williama Szekspira (1702)[1][2].