Twardoporek czerniejący | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
twardoporek |
Nazwa systematyczna | |
Rigidoporus Murrill Bull. Torrey bot. Club 32(9): 478 (1905) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Rigidoporus micromegas (Mont.) Murrill 1905 |
Rigidoporus Murill (twardoporek, podstawnica) – rodzaj grzybów z rodziny wachlarzowcowatych (Meripilaceae)[1].
Grzyby kortycjoidalne o bazydiokarpie jednorocznym lub wieloletnim, rozpostartym lub siedzącym. Powierzchnia czerwonawo-pomarańczowa do różowawej, izabelinowa lub ochrowa, naga lub owłosiona, zwykle strefowana. System strzępkowy monomityczny do pseudodimitycznego, strzępki generatywne z prostymi przegrodami o różnej szerokości i grubości ścian, u niektórych gatunków silnie sklerotynizowane. Czasami występują cystydy o inkrustowanych wierzchołkach i sutkowate, gładkie cystydiole. Podstawki maczugowate, 4-sterygmowe z prostą przegrodą u podstawy. Bazydiospory jajowate do kulistych, gładkie, cienkościenne, nieamyloidalne. Powodują białą zgniliznę drewna liściastego, rzadko iglastego[2].
Makroskopowo Rigidoporus jest podobny do Oxyporus; ma ten sam typ strzępek generatywnych i cystydy u większości gatunków, ale owocniki wszystkich gatunków Oxyporus są zwykle jasne, a grubościenne cystydy występują tylko w hymenium, brak ich w tramie, jak u rodzaju Rigidoporus. Ponadto u Oxyporus brak sutkowatych cystydioli[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Meripilaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson u tworzył William Alphonso Murrill w 1905 r.[1] Synonim nazwy naukowej: Leucofomes Kotl. & Pouzar[3].
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 2003 r., Stanisław Domański używał nazwy podstawnica[4].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[6]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według Władysława Wojewody[4] i innych[5].