Imię i nazwisko urodzenia |
Robert Peter George |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 lipca 1955 |
Zawód, zajęcie |
prawnik |
Narodowość | |
Tytuł naukowy |
profesor |
Alma Mater |
Swarthmore College, |
Uczelnia | |
Stanowisko |
dyrektor Princeton's James Madison Program in American Ideals and Institutions |
Wyznanie | |
Odznaczenia | |
Robert Peter George (ur. 10 lipca 1955 w Morgantown) – amerykański profesor nauk prawnych na Princeton University, gdzie wykłada prawo konstytucyjne, prawa i wolności obywatelskie, filozofię prawa.
Stopień bakałarza uzyskał w Swarthmore College, stopień doktora nauk prawnych uzyskał w Harvard Law School, z kolei stopień doktora filozofii (DPhil) zawdzięcza University of Oxford, gdzie pobierał nauki u tak znanych profesorów współczesnej filozofii jak John Finnis i Joseph Raz.
W 1999 uzyskał niezwykle prestiżowy tytuł profesorski: „Princeton's McCormick Chair of Jurisprudence”[1]. Profesurę tę wcześniej otrzymywali m.in. prezydent USA Woodrow Wilson, Edward S. Corwin, Alpheus T. Mason i Walter F. Murphy.
W 2000 założył Princeton's James Madison Program in American Ideals and Institutions, którego nadal jest dyrektorem[1]. Program ten okazał się pionierskim dla projektów edukacji obywatelskiej, takich jak Daniel Webster Program w Dartmouth College, Alexander Hamilton Program w NYU i Tocqueville Forum w Georgetown University.
George cieszy się ogromną popularnością w świecie naukowym USA, zarówno wśród naukowców, jak i studentów. Na wiosnę 2007 dołączył do grona profesorów z Uniwersytetu Princeton, skupionych wokół Cornela Westa, głównego intelektualisty amerykańskiej lewicy, aby poprowadzić wspólnie seminarium zatytułowane „Wielkie dzieła: Idee i spory”. Do omawianych dzieł należały m.in. Antygona Sofoklesa, Gorgiasz Platona, Wyznania św. Augustyna, Manifest komunistyczny Marksa i Engelsa, Dusze czarnego ludu Du Bois, Droga do zniewolenia von Hayka, Dzienniki więzienne Gramsciego, Prawo naturalne w świetle historii Straussa oraz List z Więzienia Birmingham Martina L. Kinga. Echa tego projektu pobrzmiewały nie tylko na Princeton University, ale w całym akademickim świecie USA. Podaje się go jako przykład współpracy ponad ideologicznymi różnicami, który ma służyć podniesieniu poziomu edukacji.
W 2010 otrzymał od polskiego Rzecznika Praw Obywatelskich odznakę honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka”[2].