Rofū Miki w 1948 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Nihon katorikkukyō-shi (Historia katolickiej Japonii) | |
Odznaczenia | |
Rofū Miki (jap. 三木 露風 Miki Rofū), właściwie Masao Miki (jap. 三木 操 Miki Masao) (ur. 23 czerwca 1889 w Tatsuno, zm. 29 grudnia 1964) – japoński poeta, prozaik i eseista, jeden z najważniejszych japońskich reprezentantów symbolizmu, inspirował się katolicyzmem[1][2].
Uczęszczał do szkoły podstawowej i gimnazjum w Tatsuno i napisał wówczas swoje pierwsze wiersze haiku i tanka. Ożenił się z Katą Midorikawa (przyszłą pielęgniarką i feministką), gdy miał zaledwie 15 lat. W wieku 17 lat opublikował swój pierwszy zbiór wierszy, w wieku 20 lat pierwszą swoją książkę. Studiował literaturę na Uniwersytecie Waseda i Uniwersytecie Keiō. Od 1921 tworzył utwory literackie dla dzieci (np. w 1921 napisał słowa do bardzo popularnej piosenki Akatombo (Czerwona ważka). Od 1916 do 1924 Miki pracował w Kamiiso (wyspa Hokkaido) w szkole przy klasztorze trapistów jako nauczyciel literatury. Tam przyjął chrzest katolicki w 1922. O tym pobycie i swojej konwersji pisał m.in. w zbiorze esejów Shūdōin seikatsu (Życie klasztorne, 修道院生活) i Nihon katorikkukyō-shi (Historia japońskiego katolicyzmu, 日本カトリック教史)[1].
W 1927 otrzymał Order Grobu Świętego, a w 1963 japoński Medal Honoru (purpurowy). Pośmiertnie w 1965 otrzymał Order Świętego Skarbu[1].