Rogonos

Rogonos
	Rhinonicteris
	J.E. Gray, 1847
	; Przedstawiciele rodzaju – rogonosy pomarańczowe (R. aurantia) na ilustracji z 1863 roku
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	rudawkokształtne
Nadrodzina	Rhinolophoidea
Rodzina	rogonosowate
Rodzaj	rogonos
	Typ nomenklatoryczny
	Rhinolophus aurantius J.E. Gray, 1845
Synonimy
	Rhinonycteris: J.E. Gray, 1866;
	Rhinonycteris: J.E. Gray, 1866;
Gatunki
	2 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście
	2 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rogonos^[3] (Rhinonicteris) – rodzaj nietoperzy z rodziny rogonosowatych (Rhinonycteridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w północno-zachodniej i północnej Australii^[4]^[5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 40–56 mm, długość ogona 23–29 mm, długość przedramienia 45–51 mm; masa ciała 6–12 g^[6]^[7].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1847 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule opisującym sześć nowych taksonów nietoperzy na łamach Proceedings of the Zoological Society of London^[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oryginalne oznaczenie) rogonosa pomarańczowego (R. aurantia).

Etymologia

Rhinonicteris (Rhinonycteris): gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos, pysk’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’^[8].

Podział systematyczny

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatune^[9]^[7]^[4]^[3]:

Rhinonicteris aurantia (J.E. Gray, 1845) – rogonos pomarańczowy

Opisano również gatunek wymarły z wczesnego miocenu dzisiejszej Australii^[10]:

Rhinonicteris tedfordi Hand, 1997

Uwagi

↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Rhinonicteris J.E. Gray, 1847.

Przypisy

↑ ^a ^b J.E. Gray. Characters of Six new Genera of Bats not hitherto distinguished. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 15, s. 16, 1847. (ang.).
↑ J.E. Gray. A revision of the Genera of Rhinolophidae, or Horseshoe Bats. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1866, s. 81, 1866. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 96. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 118. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rhinonicteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-23]. (ang.).
↑ P. Benda: Family Rhinonycteridae (Trident Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 204–205. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
↑ ^a ^b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 466. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 606, 1904. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-03]. (ang.).
↑ S.J. Hand. New Miocene leaf-nosed bats (Microchiroptera: Hipposideridae) from Riversleigh, northwestern Queensland. „Memoirs of the Queensland Museum”. 41 (2), s. 335, 1997. (ang.).

[2] Niepoprawna późniejsza pisownia Rhinonicteris J.E. Gray, 1847.

[Gray1847-1] J.E. Gray. Characters of Six new Genera of Bats not hitherto distinguished. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 15, s. 16, 1847. (ang.).

[Gray1866-3] J.E. Gray. A revision of the Genera of Rhinolophidae, or Horseshoe Bats. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1866, s. 81, 1866. (ang.).

[Cichocki&inni-4] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 96. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-5] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 118. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-6] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rhinonicteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-23]. (ang.).

[Benda-7] P. Benda: Family Rhinonycteridae (Trident Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 204–205. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[amw-8] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 466. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[Palmer-9] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 606, 1904. (ang.).

[mdd-10] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-03]. (ang.).

[Hand-11] S.J. Hand. New Miocene leaf-nosed bats (Microchiroptera: Hipposideridae) from Riversleigh, northwestern Queensland. „Memoirs of the Queensland Museum”. 41 (2), s. 335, 1997. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]